ilkokul birinci sınıftan akılda kalanlar

• ismail. uzun boylu olduğum için beni en arka sıraya atmışlardı. 140cm 1. sınıf için çok uzundu sanırım. yanımda ise ismail vardı, sağır ve dilsizdi. 90lı yıllarda özel eğitime ihtiyaç duyan insanlar da normal okula gidiyordu sanırım. şimdi nedir durum bilmiyorum. neyse, ismail’de biraz da saflık vardı , küçükken ateş hastalık geçirmiş. onunla birlikte yan çizgi dik çizgi falan çizerdik , yardım etmek hoşuma giderdi. bir gün altına kaçırdı. yanımda otururken sol yanakta ( evet popomun solu) bir ıslaklık hissettim. herkes ismail’in özel durumunu biliyordu. 1. sınıf olmamıza rağmen hiç alay konusu olmamıştı. ama yine de ismail’in utanmasını hiç unutmuyorum. adını hatırlamadığım bir arkadaş olur öyle gibisinden bir cümle kurarak ismail’i teselli etmişti, çocukluktan olsa gerek , sonrasında herkes aynı şeyi söyledi. aklıma geldikçe sınıf arkadaşlarımı takdir ederim hep. 2. sınıfta okuldan ayrıldı ismail, mahalleden de. sonrasında ne yaptı bilmiyorum. umarım iyi bir geleceği olmuştur.