the heretics

• açık konuşmak gerekirse sakis'in albüm hakkında yaptığı açıklamalardan ve ilk parçayı (fire god and fear) dinledikten sonra pek büyük bir beklentiye girmemiştim (bu son gaza gelişim ve sonrasındaki hayal kırıklığıyla da alakalı olabilir: (bkz: atoma/#64003129))
  
  heaven and hell and fire'ı loop'a aldıktan sonra albümden beklentim epey arttı. klasik bir rotting christ parçasından beklenecek her şey var: insanı hem mest eden hem de "bir insan evladı bunu nasıl yazabilir" diye düşündüren riffler, gaz bir solo, basit ama anlamlı sözler, sakis başganın süper aksanı.
  
  özellikle parçanın sonundaki thomas paine alıntısını parçanın bütününe hiç sırıtmadan yedirebilmeleri harika olmuş. bu vesileyle the age of reason'ı da okumaya başladım. dileyenler google books üzerinden tam metnini ücretsiz olarak okuyabilirler.