eşine kavuşmayı bekleyen 958 öğretmenin çağrısı

• bir öğretmen olarak kesinlikle katılmıyorum.
  
  bu arkadaşlara işe başlamadan önce sözleşme imzalatıyorlar. kaç sene sonra hangi haklara kavuşacaklarını da kendileri iyi biliyor. hal böyleyken "kervan yolda düzülür." mantığı ile yola koyulup ondan sonra evdeki hesap çarşıya uymadığında kimse ağlamayacak. kafa zaten hep nasıl olsa bir hak tanırlar sıvışırız oluyor.
  
  göreve başladığım sene kpss denen illetten baya yüksek puan aldım. akabinde hayatım boyunca gezmeye bile gitmem dediğim yere atandım. benimle aşağı-yukarı aynı puanı alan veya benden biraz daha yüksek puan alan arkadaşlar "nasıl olsa doğu affı gelir." diyerek izmir, bursa, aydın, denizli gibi batıdaki okulları yazdılar ve burada göreve başladılar. bense tam 1.300 km öteye gittim orada da 10 sene görev yaptım. hayatımda görmediğim kadar kar yağışını bir senede gördüm. kaç defa çatışma ortasında kaldım hatırlamıyorum. en sonunda da orada evlendim, çocuk büyüttüm. en yakın -eli ayağı düzgün hastane- 200 km uzaktaydı.
  
  peki benim vatansever, idealist arkadaşlarım ne yaptılar? çok sıcak yataklarından kalkmadılar ve devlet doğu affını getirdi. bizim gibi garibanlar gittikleriyle kaldı. kama hiçbir yere gidip de ağlamadık. kardeşim yemiyorsa başlamayacaksın. hem atanamıyoruz diye ağlayıp zırlıyorsunuz, atandıktan sonra da başlıyorsunuz yan çizmeye. ondan sonra burada üç-beş ergene malzeme veriyorsunuz.
  
  işine gelmiyorsa istifa edersin sıkıntı olmaz.