memduh bayraktaroğlu

• 90'ların ortalarında o zaman mehmet ali ılıcak'ın sahibi olduğu akşam gazetesi 365 kupona 37 ekran tv kampanyası başlatmıştı. televizyonun televizyon olduğu dönemlerdi. gidip carrefour'dan 51 ekran seg televizyonu market arabasına atıp çıkmak falan ütopyaydı o yıllar. carrefour var mıydı o bile net değil. allah var, mehmet ali ılıcak'ın tüm güvenilmezliğine karşın akşam gazetesi ciddi tirajlar yakaladı o sıra. televizyonların çoğunu vermedi, çamura yattı, içeri düştü. gazete kapandı, bayağı tantanalar oldu. konumuz televizyonlar değil. akşam gazetesi.
  
  bir televizyon için bir sene kupon biriktirmeyi göze alan ortanın altı gelirdeki binlerce ailenin evine girmeye başlayan akşam gazetesinin kalitesiz yazarları da bir anda bir triplere girdiler. rıza zelyut kendisini türkiye alevilerinin temsilcisi görür oldu. memduh bayraktaroğlu türkiye'ye abd'den aparma, çok fena liberal görüşler ithal etmeye başladı.
  
  kalitesiz akşam gazetesinin orta sayfasını işgal eden memduh bey'in yazdıkları türkiye için bir ilkti. o güne kadar hiç kimse alenen fakir düşmanlığı yapmaya cesaret edemezken, aynı dönemde ldp genel başkan yardımcılığı'nı da yürüten bayraktaroğlu, besim tibuk'tan aldığı gazla bunu zamanın en çok satan gazetelerinden birinde yapmaya başladı. özalcı, çillerci gazetecilerin zengin yardakçılığına az buçuk alışık olan insanlar, bunu da yer yutar diye düşündü herhal. fütursuzca, gecekonduda yaşayanların sel felaketinde ölen çocuklarına "yenisini yaparlar nas'olsa. üremekten başka ne bilirler?" diyebildi. kendi ldp yöneticisi olduğu için sütununda siyasetçi-gazeteciliği savundu, köşesinde ldp reklamı yaptı falan.
  
  gel gör ki, ldp'nin yunusu okyanusta boğuldu. besim tibuk ofsaytı kaldıramadı, akşam aksoy ailesine geçti derken bu zat kayboldu. lakin, aklıbaşında birden fazla insanın bulunduğu bir ortamda hafızalar deşilirse eğer memduh bayraktaroğlu'na olan derin bir antipatinin insanlara kuvvetli biçimde sirayet ettiği hayretle tespit edilebilir. mesela bi arkadaş bu kişinin imza gününe gidip (acayip de başarısız bir kitabı var bunun) bir kova yamanlar deresinden akan sel suyunu kafasından aşağı boca etmeyi önermişti. başka birinin adamın tombik yanaklarını ldp'nin yunusuna yalatma fantezisi vardı falan. (yanak dedim anla işte)