lightning bolt

• 2005'te iyi eleştiriler almış gruplara şöyle bir göz atıyordum, kaçırdığımız bir şey kalmasın diye. lightning bolta sıra geldiğinde ilk şarkıda yamuldum. bunun intro vari bişe olduğunu düşünüp diğer şarkıları çapraz olarak dinledim. baktım sound bu. oturup dinlemeye başladım. 57 dakika boyunca dinledim ama ilk seferde kafamın bu kadarını kaldırmadığını düşündüğüm anlar olmadı değil. ikinci dinleyişin büyüsü müdür, yoksa doğru zaman-doğru yer-doğru halet-i ruhiye midir bilemiyorum, bu geceki ikinci dinleyişim beni kendime getirdi, aklımı da başıma. "zaman" ve "yer"i boşverin ama "halet-i ruhiye" tam da önce the clientele'yi dinlediğim, sonra elim love'a gittikten sonra, "ben müzik dinlemek istemiyorum ya. bi süre dinlemeyeyim hatta. sıkıldım müzikten" modu şeklinde özetlenebilir.
  
  aklıma gelen iki yol vardı; birincisi hiçbir şey dinlememek. ikincisi ise necati tüfenk'in bir zamanlar tavsiye ettiği şeydi. yaklaşık bir saatlik noise terapisi. adeta gürültüyle kulak yıkanmasına denk gelen bir tecrübeydi bu. lightning bolt için doğru an oydu işte. yani oymuş. hypermagic mountain'a tırmanmaya başladıktan sonraki 10-15 dakika içerisinde evin içinde zıplamaya başlamıştım. albümün sonlarına doğru msn'deki arkadaşlarıma captain caveman'i yollamaya koyulmuştum bile.
  
  "a new style of free jazz in hardcore" tanımı ne kadar da güzel oturuyormuş bunlara. ya da punk'ın, metal'in en primitif, en garaj hali. bir yanıyla bildiğimiz müziklere hiç benzemiyor ama bir yanıyla da köküne kadar müzik. öz, saf. vokalle yönü kaybettirilmemiş, sololarla uzatılmamış, verse-chorus-verse'le tektipleşmeden kaçınmış bir müzik. sadece riff, sadece groove. hepsi bu. brian gibson ve brian chippendal'ın müzikleri bana bunları düşündürdü, bi de böyle bi acayip hissettirdi. tiny mix tapes'in şu yorumu yeterince açıklayıcı aslında: "this is a great record, if it is a record." harika bir albüm bu, müziğe benzetemiyoruz ilk bakışta, ama müziğin ta kendisi. keşke şöyle bi gelseler de delire delire izlesek yanıbaşımızda.
  
  naçizane yorumum şudur ki, benim bu yıl içinde dinlediğim en iyi ve en güzel gürültüyü yapan grup kendileri.