1 entry daha
  • "şeriatın kestiği parmak acımaz" sözü, şeriatın ne boyutta kabul edildiğini simgeler niteliktedir. insan etrafta, kimi katilleri, onursuz, seciyesiz, tıynetsiz insanları görünce, bazen "şeriattaki gibi cezalandırılsalar keşke" diyor ister istemez. can alanların, aldığı canı, hayatını mahvettiği insanı kendine skor sayarak etrafta gezinmeleri, bu rahatsızlığı bana hissettiriyor.

    fakat şeriat kullar içindir, din kulları, devlet kulları, tebâlar, tâbiler. insanlar için değildir, nedenleri sorgulamaz ve kurallarını çağa uygun olarak yenilemez. rütbecidir, sınıfçıdır, sistemdir ve içinde insan varsa çürüyecektir. eşitlikçilikçi değil cezacı öğretmendir ve bu bile herhangi bir yerde bulunmaması için yeterlidir. sen kimsin ceza veriyorsun? "beni ben mi yarattım lan" misal.
404 entry daha
hesabın var mı? giriş yap