1 entry daha
  • bu sabah şirketin olduğu sokakta kaldırımda yatan bir adam olduğunu söylediler.
    cama koştum. ben görene kadar 7 dakika geçmiş. benimle birlikte cama koşan diğer arkadaşım hemen aşağı indi. ilk yardım uygulayabilmek için. o inene kadar da 5 dakika geçti. o sırada ambulans geldi adama kalp masajı yaptılar ve sanırım öldü adam. neden daha önce cama bakmadım ve görmedim, neden her zaman yaptığım gibi dışarıyı o anda seyretmedim diye ağlamaya başladım. o an birkaç sene önce bir düğünde yanı başında babası kalp krizi geçirerek ölen arkadaşım düştü aklıma, ona ağladım. babam, eşim, dostum hatta ben bile olabilirdim dedim ona ağladım.
    ben ağlarken ilkyardım eğitimi olduğunu bildiğim bilmem ne müdürü geldi. "camdan bağırdım adam düşünce ambulansı arayın dedim. aramadılar" dedi.
    küfür ettim o anda işte. bilinç ve vicdan başlığı tam denk geldi bu olayın üzerine.
hesabın var mı? giriş yap