peter pan

• en çok korktuğum şeydi büyümek. çocukluğumun o sınırsız düşleri, sevinçleri, dertsizlik, tasasızlık. hayatı üzülmeden sadece mutlu olmak için yaşamak. tırmandığım mandalina ağaçları, kopardığım erikler...
  hayatta mutlu olmak; sadece o iri eriği koparmaktı benim için. büyüdüm ve hayatım elimden alındı. artık ne bir erik mutlu edebiliyor beni, ne bir elma şekeri.
  peter pan bunu başardı, büyümeyeceğine inandı ve o mutlu düşler ülkesindeki çocuk olarak kaldı. sorumluluk almadan, dert tasa olmadan. keşke bende peter pan gibi olsam. pamuk helvaların, sokakta top peşinde koşup saatin kaç olduğunu unutsam tekrar.
  zaman geçiyor ve ne yazık ki ben de büyüyorum. içimde ki peter pan' i kaybetmedim ama çok da inancım kalmadı. tek tesellim tekrar filmlerinden birisini izlediğim de^** gözlerimden akan yaşlarla tekrar çocuk olacağım diyerek evde koşuşturmam. belki gün gelir yatağımdan uçarak kalkıp olmayan ülkeye doğru bende gitme fırsatı bulurum..
  ve bu arada bende perilere inanıyorum^*....