the armenian genocide

• o kadar adamin malina mulkune el konulup evlerinden surulerek soguk, hastalik ve aclikla mucadele etmeye zorlanmalarini (direkt yapilan katliam iddialarini geciyoruz), preemptive nefsi mudafa olarak yorumlamak, yahut "bunlar tazminat isteyen ermenilerin abartmasi" diye savusturmak baska birsey de, "aksine bizim milletimiz dunyanin emniyet subabiydi" (dunya derken dogu akdeniz) manevrasiyla zeytinyaginin da ustune cikmak bambaska birsey.
  
  tabii biz istanbulu alirken rumlarin emniyetini, balkanlara sayisiz seferler duzenlerken slav halklarinin insan haklarini, binlerce kilometre otede musluman perslerle savasirken bu kadim toplumun demokratik yapisini, akdenizin kontrolu icin surdurdugumuz mucadelede venediklilerin, portekizlilerin, maltalilarin deniz kazalarinda yasadiklari onca trajediyi, "siz kutsal yerleri koruyamazsiniz" bahanesiyle stratejik kiyi noktalarini ele gecirirken sicaktan bunalan arap halkinin ferahligini, sicilyaya yaptigimiz cikarmada romanin tarihi mirasini dusunuyorduk. sanirim viyanaya da yuzbinlerce adami, topyekun avrupanin emniyetini saglamak icin yollamistik. ilkinde yanlis anladilar, 100 sene sonra bir daha denedik, o derece yufka yurekliyiz.
  
  ingiltere dunyanin yarisina hakimken bunu insanin sosyal evriminin son seviyesini temsil eden ustun duzenlerini yaydiklarini soyleyerek mesrulastiriyorlardi. keza naziler, roma imparatorlugu, asurlular, cyrus the great, alexander the great, great oglu great... gunumuzun roma imparatorlugunun sahinlerinin retoriginin benzer menzer degil, dupeduz ayni olmasi da ustune ekstra kremadir, afiyet olsun.