sorry we missed you

• (bkz: ken loach) yine yapacağını yapmış. film bizi öyle bir rahatsız ediyor ki; bu rahatsızlık aşırı gerçekçilikten kaynaklanıyor. oyunculuklar vasat ve taşra düzeyindeki ingilizce aksanı rahatsız edici onun haricinde anlatmak istediğini net bir şekilde anlatan güzel bir film sorry we missed you. seneyi devirirken izlemeden geçmeyin derim.
  
  --- spoiler ---
  
  ingiltere’de yaşayan orta sınıf ve altı bir ailenin kapitalizm batağında 14 saat çalışarak - kimi zaman sigortasız - yaşadığı sıkıntıları anlatıyor. insanlar yaşlanınca yakın akrabaları onları bırakıp gidiyor diyor bir yerde de. filmdeki ergen bireyin yaşadığı çoğu sorunu benim birçok öğrencim yaşıyor. bazı insanlara kendi hayatları kolay olunca; hayat toz pembe geliyor. öyle değil. çalışmaktan çocuklarıyla zaman geçiremeyen bu ailede ebeveynlerinin dikkatini çekmek için isyan eden bir ergeni görüyoruz. kız çocuklarının zamanla altına kaçırması aile içindeki gerginlik ve huzursuzluk kaynaklı maalesef. o kibar ve nahif annenin hastanede eşinin patronuna küfürleri sıralaması da ayrı bir üzüyor insanı.
  
  --- spoiler ---
  
  ken loach sineması yine hayatın gerçek bir yönünü yakalayıp bizi koltukta rahatsız ediyor. yükselen kapitalizm, çalışma koşullarını iyileştirmek yerine daha da berbat hale getirdi. bence film türkiye gerçeğiydi. üzülerek çıktık salondan ve bu üzüntü gerçeklikten dolayıydı. isyan etmek istiyor insan. ancak bu çarkın içinde debelenip duruyoruz. bu çark ne zaman değişir? bilemiyoruz.
  
  anlatması gerekeni taşra ingilizce aksanı iyi olmasa da iliklerimize kadar verdi. ben filmi izlerken (bkz: adam peaty)‘nin de orta sınıf bir aileden gelen yüzücü olduğunu hatırladım. annesi çok emek vermiş onu antrenmanlara götürebilmek için. o grubun çocukları; ya üniversite okuyarak ya da özel bir yetenekle hayatını kurtarabiliyor. ve bunu çok az bir kesim başarıyor. geri kalan çocuklar kayboluyor.
  
  son olarak; film çok etkileyiciydi. usta yaşlansa da toplumun gerçeklerinden kopan bir emeklilik yaşamıyor. ve çocuk oyuncuları çok güzel yönetmiş. aile annesi ya da babası olmak kapitalist sistemlerde bir yük. paranız yoksa çocuk yetiştirmeyin çünkü kaybolan nicesi var dedi film. kapitalist bu düzende sizi seven ailenizden başkası yalan da diyor.