eroini bırakmak

• sanırım hayatta gerçek bir "başarı" olarak adlandırılabilecek şeylerden birisi bu..
  eroin gerçekten de içine girdiği organizmayı sakat bırakan bir şey. sonuçta sizi kontrolüne alan bir kimyası var, kendi iradenizi ona teslim ediyorsunuz. böyle başa çıkılması zor bir durumdan geri dönüşün olduğuna inanmıyorum ama çıkış olduğu doğru, çünkü bunun örnekleri var. ama hayattaki eroin kazasının insanı sakat bıraktığı muhakkak.
  eroin kullanıcısı olup bunu yerine bir şeyler koymayı başararak bırakabilen insanlar var.. kimisinin bunun yerine alkolü yerleştirdiğini biliyorum.. sonuç tabii ki ayvayı yemiş bir karaciğer..
  ancak maalesef, çevreden moral takviyesi almak tabii ki gerekli olsa da (ki sanırım o safhada en doğrusu profesyonel yardım) eroinin yerine bir "sevgi"nin koyulabileceğine pek inanmıyorum.. bedeni ve ruhu allak bullak olmuş bir insanın sevgi almaya ve vermeye hiç takati olabileceğini düşünmüyorum. geçmiş senelerde eroinman bir sevgilisi olmuş biri olarak bunu rahatlıkla telaffuz edebilirim. böyle bir insanı asla yaptıklarınız ve verdiklerinizi alamadığı ve anlamadığı için kıymet bilmemekle de suçlayamazsınız çünkü o zaten bambaşka bir mücadelenin içinde, bir şeyin farkında değil ki, kendi iç dünyasındaki şeytanlarla savaşıyor.. sizi kandıracaktır, yalanlar söyleyecektir, yalanlarına kendi de inanacak, yaptıklarından mutluluk duymayacak ama yapacaktır.. benim söylemek istediğim açıkça, "eroinman sevgilim var ama ben sevgimle aşkımla onu iyileştirip hayata bağlıycam" enayiliğine kimse düşmesin.. insanlar çocuklarını kurban veriyor eroine, şuna buna.. kimse bir annenin ya da babanın evladını sevdiği kadar sevemez zaten kimseyi.. aileler bunu beceremiyorken kendinize asla güvenmeyin.. yapabileceğiniz tek şey iğnesini paylaşmak olacaktır, ikiniz beraber yuvarlanırsınız bok çukuruna.. aileler öyle çaresiz durumda kalabiliyorlar ki çocuklarını kendilerinden uzağa başka ülkelere dahi yollayabiliyorlar.. gözlerinin önünde yavaş yavaş giden çocuğu..ve orada, uzakta ölünüyor evet.
  belki de fazla dramatize etmemek gerek.. bu bir felaket. insanın başına gelebilen binlerce felaketten biri işte. yolda araba çarpabilir, ölebilirsiniz. bugünlerde domuz gribi olup ölebilirsiniz. askerde bilmemneresi çıkar gidip orada bir saldırıda ölebilirsiniz. ya da eroinman olabilirsiniz. bunların hiçbiri de fazla uzak ihtimaller değil. hiçbiri "benim başıma gelmez aslanım" denilebilecek şeyler değil. eroin de değil.
  william burroughs'a sormuşlar sağlığında, "neden eroin kullanıyorsunuz?" diye, o da "sabah kalkıp, traşımı olup, kravatımı takıp işe gidebilmek için" demiş. kendisi 90larında öldü sanırsam. büyük bir yazar olarak öldü, bir eroinman olarak değil, ama bir eroinmandı.
  evinize uzak bir ülkede eroinin neden olduğu bir kalp krizi sonucu ölebilirsiniz de. 27 yaşında. aileniz gerçeği etraftan gizlemeye çalışabilir. eroinden öldü diye kınayacak, ayıplayacaklar zannederek. oysa siz sadece üzülüyorsunuzdur, bir şey yapamadığınız için, yardımcı olmanın imkansızlığına kızıyorsunuzdur, yine "eroinsiz"ken olduğu gibi sevdiğiniz bir insan vardır, ayıpladığınız değil. gençliğine acıdığınız bir insan, karakterine değil. bir eroinman olarak öldü ama aslında sadece bir öğrenci ve genç bir kadındı.
  oysa her iki durumda da hayat devam eder. sanırım kendi acılarınızla ve mutluluklarınızla evrende ne kadar ama ne kadar küçük bir yer kapladığınızı hazmettiğiniz an sizin de devam edebildiğiniz andır.
  bu biraz insanın nefsiyle başa çıkabilmesini gerektiren bir durum, bu da akla tasavvuf gibi hatta din gibi kavramları getirebiliyor.. bunlara da hayatla barışmak adına karşı değilim, yalnız ne olur insanlara palavra sıkmayın.. daha bugün habertürk'te gördüm, din alimi geçinen amcalara sesleniyorum, bilmediğiniz konuda konuşmayın.. islam adamıysanız öyle davranın, islamda boş laf edilmesi hoş karşılanmaz, siz de buna riayet edin.. adını bilmediğim amcabey çıktı dedi ki "alkol kullanan ailelerde efendim çocuk görürmüş de ondan özenirmiş de, eroine de öyle başlarmış da.." sanırım siz bilmiyorsunuz ama kendi camianızdan yeni şafak gazetesinin sahibinin kızı vildan'ın nam-ı diğer pelin'in eroinden ölümünü biz hatırlıyoruz, acıları tazelemek gibi olmasın..
  
  edit: yeni asya
• bir insanin gerceklestirebilecegi en buyuk basaridir. hem de vucudun verecegi her turlu fiziksel direnmeye, toplum tarafindan yapistirilmis sosyal stigmata ve en onemlisi kendisine yani icindeki eroinmana ragmen. bilinir ki bir madde bagimlisi (uyusturucu olur, alkol olur, hap olur, hic fark etmez) kullandigi maddeyi birakip temiz bir hayat surdurse de her zaman bir bagimlidir ve oyle kalacaktir. yani bagimliligini sona erdirmis olmasi onun bagimli oldugu gercegini degistirmez. bir diger yandan da bagimli oldugunun bilinci onun eski hayatina donmemesinin tek yoludur cunku o gunlere donmesi icin tek bir vurus veya tek bir kadeh kafi gelecektir. o yuzden madde bagimlilarinin katildigi grup terapilerinde soz alan bagimlilar cumleye hep "ben bir alkoligim" veya "ben bir eroinmanim" diye baslar.
  iste bu yuzden ola ki bir gun eroini birakmis eski bir bagimli ile karsilarsirsaniz her seyden ote ona saygi duymaniz gerektigini bilin, kafi. acimaniza filan gerek yok. elini sıkın, gulumseyin o zaten anlayacaktir.
  
  hele hele torbacilarin kanlarini emmek, bastan cikartmak icin her turlu yolu denedigi muzisyen sanatci tayfasindan birileri eroini birakabiliyorsa iste buna daha bir saygi duymak gerekir. olayin kendisi zaten zor iken bir de milyon dolarlik album anlasmalari yapip dunyanin her yerinde en rezilinden en luksune her turlu partiye davet edilen milyonlarca hayrani pesinden surukleyen yuksek egolu sanatci icin eroini birakabilmek hic mi hic kolay olmamali. az daha olsa yine de mevcutlar. mesela dave gahan , miles davis, sonny rollins, iggy pop, keith richards, eric clapton, nikki sixx gibi isimlerin hepsi eski eroinmandir. ama tabii eroine maglup olanlar her zaman daha fazladir; charlie parker, billie holiday , jerry garcia, john belushi, janis joplin, fats navarro, kurt cobain diye liste uzar da uzar.
• ancak bir denetim altında profesyonel bir yardımla başarılabilecek bir şeydir... zira vücut eroin krizine girdiği vakit herşey bir yana o eklem ağrılarına dayanmak zor iştir vesselam... ayrıca bu krizler vücut tam anlamıyla temizlenene kadar süregelir. ve her defasında bu ağrılara katlanmak çok zordur ki sadece işin ağrı kısmından bahsediyorum...
  
  vücudun eroinden arınmasının akabinde artık çok düzenli bir yaşam gerekmektedir. sağlıklı beslenme, stresten uzak kalmak gerekir. en ufak bir bunalım ve boşluk hissi tekrar bu merete başlama olasılığını yükseltir.
  
  yani bırakılabilir evet ancak ondan sonrası daha zordur. bu sebepten eroin lanetine öncelikle kurtuluşu olmayan bir illet gözüyle bakılmalıdır ki hiç başlanılmasın. bundan kurtulabilen kişi sayıyı çok azdır ve bu kişiler yaşadıkları müddetçe de ölene kadar her an geri dönme riski taşımaktadırlar.
  bu sebepten nasıl olsa bırakılabiliniyor tedavisi var diye merak edip yanından bile geçmeyiniz. aman ha!...
• (bkz: metadon)
• (bkz: ibogain)
  http://www.radikal.com.tr/…yazdir&articleid=1039080
  http://en.wikipedia.org/wiki/ibogaine
  http://www.ibogalife.com/
• (bkz: jimmy page)
  (bkz: dave mustaine)
• eroin, bağımlılık oluşturan maddeler içerisinde maddesel ve psikolojik bağımlılık (physical & psychologic dependence) oluşturmada diğer maddelere (alkol -sigara- kokain) nazaran daha etkili olduğundan dolayı profesyonel yardım almadan bırakmak ne yazık ki mümkün değildir. ayrıntılı bilgi için (bkz: amatem)
• (bkz: trainspotting)
• arzach'ın konuyla ilgili bir dönem sözlüğe yazdıkları ve sanırım daha fazlası. hayatımda eroin görmedim ama yazı yer yer beni çok etkiledi.
  
  http://eroinibirakmak.blogspot.com/
• mumkun degil. eroine ara verirsin 1 hafta olur, 10 sene olur. cok sansliysan (evet bildigin sans senle alakasi yok) oldugun gune dek ara verirsin.