• babasını 1992 yılında kaybetmiş biri olarak, az önce facebook'ta rastladığım ve her nedense bana ilginç duygular yaşatmış babadır.
    fotoğrafına yorum yapılan eleman da 26-27 yaşlarında.
    acaba babam yaşasaydı facebook hesabı alır mıydı?
    fotoğrafımın altına da "gururumsun" diye yazar mıydı?
    adam, ne cep telefonu gördü; ne interneti bildi...
    hayat garip, sadece sisli puslu bir iki sahnesi hatırlanan eski bir siyah beyaz film gibi.
  • teknolojiyle yeni tanışmış babadır. bir hevesle facebook'ta falan önüne geleni beğenir, herkese yorum yapar. kendi oğluna bile.
  • aklıma bu babayı getirmiş ve beni yine, yeniden çok üzmüş olan insandır. tabi bu başlıkta bahsi geçen insanın benim üzülüyor olmamla hiç mi hiç ilgisi yok. sorun, benim zihinsel altyapımda, fil hafızamda.

    allah'ın, birbirini seven bütün baba ve oğulları, kevser'in başında buluşturması umuduyla...

    (bkz: #10946259)
  • (bkz: iyi ki doğurmuşum)

    (bkz: öehh)
  • buyuk harflerle yazar.
    akraba klavyesi dedigimiz seyin caps lock'u default olarak surekli acik olur zaten.
  • benim babamdır. hala arkadaşlarım taşşak geçerler. her gülen fotoğrafım altına o yorumu yaparlar. babam da güler.

    bir gün bir fotoğraf koyarsın. ağzını ayıra ayıra hiçbir sorunun yokmuş gibi gülüyorsundur. sonra babanın o yorumu gelir. "çok yakışıklı çıkmışsın oğlum. gülen yüzün hiç solmasın."

    halen daha bir çok fotoğrafım altına bir sürü aynı yorumdan gelir. gülen yüzün hiç solmasın. gülen yüzün hiç solmasın...
  • yoruma bağlı olarak sonrasında ''oğlunu facebooktan silen baba'' da olabilir. **
  • "biri bizi gözetliyor" programının ilk seferinde, ebeveynlerime ilginç geldi herhalde ki, bağımlı gibi izlediler ...
    annem de babam da ... benle günlük telefon konuşmalarında da hep bu konuşulur olmuştu, nitekim programın birincisi belli oldu ve babam bir sevinç ile beni aradı;

    "kızım, (adını hatırlamadığım kişi) birinci oldu, inşallah seni de böyle başarılarda görürüz!"

    donup kaldım bu yoruma, uzun bir sessizlikten sonra yaptığı yorumu düşündü bir kere daha ki sanırım;

    "yani inşallah seni başarılı olarak görürüz" diye düzeltme gereği duydu.

    ben de " bir an seni kaybettim sandım baba" dedim. "milyonlarca insanın izlediği, yapılan her davranışın saatlerce garip insanlar tarafından yorumlandığı, her türlü özelinin deşildiği ve normal hayatının da meşrulaştırıldığı bir programa katılmamı ve başarılı olmamı bekliyor olabileceğin düşüncesi bile korkuttu beni"

    evet her ikisinin de facebook hesabı var ama bende engelli, kardeşimde değil.
    neden engellediğimi sorduklarında da "sen benim babamsın, arkadaşım değil" diyorum.

    ayrı şehirlerdeyiz ve özlüyorlar çocuklarını anlayabiliyorum, fotoğraflarımıza bakıp hasret gideriyorlar biliyorum ama bazen bu özlem ile garip davranışlarda bulunabiliyorlar ...
    (şöyle bir çözüm buldum; annemlere her gittiğimde fotoğraflarımı yüklüyorum bilgisayara, ben dönünce bakabilsinler diye, ama facebook'ta "ilk göz ağrımız, ne güzel çıkmışsın fotoğrafta, çok özledik ya da iyi ki doğurmuşum seni, anasının bitanesi" şeklinde bir yorumu kaldıramaz bünyem.)

    değişik bir şey olsa gerek; anne olmak, baba olmak ...
    ilginç davranışlarını mazur görmek gerek.

    p.s : yaş 31
  • bana da capslik bir yorum atmıştır kendileri. zeki müren bir gülü sevdim şarkısını paylaşmışım. babam tabi yıllardır torun sevme aşkıyla yanıyo adam görmüş paylaşımı kaçırır mı hiç. 'oğlum sen kimi dersen ben her zaman hazırım.' diye yapıştırıverdi.
  • sahip oldugum babadir.

    icerken fotograf koyarim, afiyet olsun gencler der.
    arkadaslarla fotograf koyarim, gencler hepinize selamlar der.
    gezerken fotograf koyarim, benim yerime de gez der.
    calisirken fotograf koyarim, "oh mah gad" der.

    tekli fotograflarimi trolluyor, arkadaslarimla olanlarda ise nazik bir adam olup normal yaziyor.
    arada benim de kafama takiliyor ama varolsun, onyillar boyunca yazmaya devam etsin.

    arada da rasgele kalpli ziplayan hayvan emojileri atiyor. seviyorum babam. varol
hesabın var mı? giriş yap