gölge

• carl gustav jungun analitik kuramında kişiliğin komponentlerinde bulunan arketiplerden bir tanesidir. (diğerleri; persona, anima, animus ve selftir.)
  
  ''jung'a göre; psişenin en karanlık ve en derin bölümüdür. kollektif bilinçdışının bir parçasıdır. insanlık öncesi dönemdeki atalarımızdan kalan bölümdür, bu nedenle tüm hayvanı içgügüleri içerir. ahlak dışı, saldırgan, hırslı,... v.b. eğilimler gölge'den kaynaklanır.
  
  diğer tüm arketipler gibi gölge de kendinin bir ifade bulmasını talep eder. canavarlar, şeytanlar sembolik olarak dünyaya yansıtılan gölge'lerin görüntüleridir. ''
  
  gölge ısrarcıdır. persona'nın baskısına boyun eğmez. ego ve gölgeişbirliği yaptığında kişi kendini yaşam dolu hisseder. böyle durumlarda ego, içgüdüsel güçleri yönlendirir. kişinin bilimç dünyası genişler, zihinsel işlevler canlılık kazanır, bedensel etkinlik artar. gölgenin içindeki kötü öğeler, her şey yolunda gittiği zaman, bilinçdışı'nda etkisiz kalırlar. kişi bunalımla ya da bir zorlanma ile karşılaşınca, gölge ego üzerinde egemenlik kurmaya çalışır.
  
  jung, gölge'nin değiştirilmesi ya da yenilmesi yerine onun tanınmasını ve ona işlerlik kazandırılmasını vurgular. jung'a göre; gölge'nin hayvansal doğası, canlılık, doğallık ve yaratıcılık demektir, gölge'sini inkar eden kişi sıkıcı ve cansızdır.''