haydi git

• az evvel oturdum ve hayatımdan ister kendi inisiyatifiyle ister benim dileğimle çıkıp gidenleri düşündüm. gayriihtiyari bu şarkıyı açtım sonra ve aklımın ermediklerini düşündüm. kendime teselli verdim "şükür aklın ermiyor bunlara, ya erseydi? nasıl bir insan olurdun" dedim kendime.
  
  şimdiki hâlim de hammış, pişmiş, yanmış, olmuş bir hâl değil; ama... fena da değilim yav. bile isteye kalp kırmadım, hak yemedim, çok yediler hakkımı ben yemedim, ayırım yapmadım, adil olmaya çalıştım, biraz ukalalık ve biraz da asabiyet yapmış olabilirim; ama doğru olanı, güzel olanı yapmaya gayret ettim her seferinde.
  
  şükür ki aklım ermiyor bazı şeylere. şükür ki, bazı konularda aklım kıt.
  
  ahmet kaya, hâlâ ve hâlâ duygulara, isyanlara tercüman bulunduğu yerden. allah rahmetiyle kuşatsın...
  
  *