helvadan put yapıp acıkınca yemek

• cahiliye devrinden aktarılan bir tecrübedir. doğru olması muhtemeldir.
  nitekim ilk müslümanlar habeşistan'a sığındıklarında da şöyle bir olay gerçekleşmiştir:
  o zaman henüz müslüman olmamış olan amr ibn as, nüfuzunu kullanarak habeşistan kralını müslümanlara sığınma hakkı vermemesi konusunda ikna etmeye çalışmaktadır. kralın hristiyan olduğunu bilen müslümanlar da: "ama mekkeliler putlara tapıyor" deyince o zaman paganlardan olan amr ibn as da "hayır biz o putların kendisine değil simgeledikleri güce tapıyoruz. onların taş-toprak olduğunu biz de biliyoruz" demiştir.
  yani paganlık çağrı ve muadili filmlerde gösterildiği gibi taşı mermeri tanrı sanıp secde etmek, elini eteğini öpmek değildir. icabında oturup yerler de. paganlıkta önemli olan onun simgelediği güç.
  müslümanlık açısından da, bir insanın tanrıya bir biçim atfetmesi ya da tanrı dışında bir varlıktan yardım dilemesi putperest olmak için yeterlidir. hololo hololo diye heykellere delice tapınmak çok istisnai ve hatta belki salt kurgusal bir durumdur.
• helvayi put sekline sokmak çok fazla ascilik huneri gerektirir, ben genellikle badem ezmesinden imal edilen pasta süsü niteliğindekileri yiyorum.
• bunu örnek vererek cahiliye dönemindeki davranışlara gülen adamlar şimdi kuran desenli pasta, üzerinde allah yazan pide falan yiyor.
  
  dinlilik süper lan, siz de gelin.
• tam aydınlığa ulaşamamış ama akıllı insan davranışıdır. tanrıyı sen yapıyorsun, sonra yiyorsun.
  
  e öbür türlü, birileri "tanrı var" diyor, seni yiyor.
  
  bence tanrısını yiyen adam daha akıllı.
• hz ömer'i güldüren hadise. ''cahiliye döneminde yaptığım iki şey vardır ki birini hatırladığımda güler, diğerinde ağlarım.. güldüğüm şu, her akşam helvadan put yapar, ertesi gün öğlen sıcağında acıkınca da tutar onu yerdik''
  
  ağladığı olay ise, kız çocuğunu kendi elleriyle gömmesidir..
• normal insan davranisidir tapilan kutsal olan seyleri yeri geldiginde bir tarafimizla "yemek"
• tatlılıkla dinden çıkmak.
• önünde helvadan put dururken açlıktan ölmekten daha makul aslında.
• (bkz: yedik onu biz)
• bir sübyancılık değildir.