hitabet yeteneği olmayan insan

• şu noktalarda hata yapan insandır:
  
  - konuşurken fazlaca ayrıntı vermek.
  - vurgulamaya dikkat etmemek.
  - monoton ses tonu.
  - heyecandan yoksun konuşmak ve konuşmaya ilginçlik katmamak.
  - konuşma esnasındaki tavırlarda yapaylık.
  ----------
  hitap edeceğiniz kitle şayet profesyonellerden oluşmuyor ise ve konu da profesyonel olmayı gerektirmiyorsa, sizden istenmediği müddetçe ayrıntı vermeyin. günlük konuşmalarda tarihler, kişilerin isimleri, yer-zaman-mekan ve benzer bilgiler, akıcılığı bozan şeylerdir.
  
  her kelimenin bir gücü vardır. seni seviyorum demek ile 'seni' seviyorum demek, dağlar kadar farklıdır. normal konuşmalarda da vurgu olayına çok dikkat etmek gerekli. bazı kelimeleri ahaste söyleyip bazılarında sesi bir anda yükseltmek veya hecelercesine telaffuz etmek inanılmaz bir etki yaratır. ilk başta komik ya da abartılı gelebilir ama hitabet sanatında başarının anahtarı budur. ayrıca kelime tekrarına girmemek de işin püf noktalarından biridir. hele vurgulanmış bir kelimeyi hemen akabinde tekrar etmek, en büyük hatadır.
  
  insanlar, öykü dinlemeyi her zaman sevmiştir. masallar ve efsaneler her daim cazip gelmiştir. çünkü heyecanlı ve ilginçtirler ama aynı zamanda da basittirler. iyi bir hatip, masal okumayı ve ninni söylemeyi becerebilen kişidir. yani konuşması ahenklidir, karşındakine enteresan bilgiler verir ve onun "acaba sonunda ne diyecek.." diye düşünmesini sağlar. öykülerin sonu, başından belli olmaz; noktaların birleşiminden varılır sonuca ve ilgimizi çeken de budur. günlük diyaloglarda maalesef konuşulan şeyin sonunu tahmin edip içimizden "sadede gel be adam" diyoruz ya da lafı ağzına tıkıyoruz.
  
  normal şahıslarda yapaylık mevzusu pek yoktur ama bir şeyler anlatması gereken kişilerin jest ve mimiklerinde acayip bir şey oluyor; ellerde alakasız hareketler, garip bir es verme hali, parmaklarla yapılan gereksiz işaretler, film karakteri gibi bakış atmalar ya da tam tersi bir şekilde hararetli konuşmalarda vücudun sakin kalması... bizim başarısız politikacılarda var bu; adam az kalsın küfür edecek ama eline baksan, sanarsın ki dünya başarını anlatıyor. lakin bir adolf hitler örneği vardır ki hep verilir; tüm konuşmalarında, bahsettiği şeyi yaşıyormuşcasına hareket eder. abartılıdır ama o anki haline göre samimidir.
  -