• istanbul'un ozellikle kisin kendine has bi kokusu vardir. bu koku egzoz dumani, sigara dumani, fabrikalardan cikan duman ve kar kokusunun karisimi gibi biseydir ama new york, san francisco, london gibi kalabalik dier sehirlerde bu kokuya rastlanmaz. istanbul'u istanbul yapan bi kokudur. istanbul'lu biri dunyanin obur ucunda bile olsa o kokuyu duydu mu kendini istiklal'de yururken hayal edebilir. buyuk ihtimalle sagliga zararlidir ama guzeldir, istanbul'a ozeldir.
  • kükürt, egzos, ayak, ter, çöp kokuları gibi kötü kokular..
    küf, iyot, rutubet, kar (evet!) kokuları gibi nemli kokular..
    kebap, lahmacun, şalgam suyu kokuları gibi güneydoğu esintili kokular..
    karayel, lodos gibi rüzgarların şehre getirdiği belli belirsiz kokular..
    kavrulmuş soğan, patlıcan kızartması, pişmiş balık, rakı kokuları gibi yiyecek kokuları..
    kışın bir anda burnumuzu saran, nereden ve nasıl geldiği anlaşılmayan çiçek kokuları..

    istanbul kokusu'dur..
  • bende bir süredir mega center kokusu olarak tecelli ediyor.

    şimdi reklamlar: mega center bayrampaşa'da. mega center istanbul avrupa yakasının kuru gıda toptancı merkezi. burada sabahlar patlamış peynir tenekesi kokuları ve kırılmış bayat yumurta kokularının aromatik üstünlüğü ile başlarken öğlene doğru bakkaliye ürünlerinin çeşitliliği burunları yoklar. et ürünlerinin kendine has rayihası ise akşam saatlerinin dinginliğini kollar.

    burada her şey doğaldır. mega center yönetimi iyi günler diler.
  • yazın ter, kışın kömür kokar istanbul. oysa aşk kokar buraları diye kandırdılar bizi.
  • eminönü'nde bulunan kuru kahveci mehmet efendi mahdumları'ndan gelen kahve kokusuyla mısır çarşısındaki baharat kokularının karışımı beni uzaaak uzaak zamanların istanbul'una götürür her zaman. sırf kendimi iyi hissetmek için buralarda dolanır, sirkeci'den başlayarak kokuyu takip ede ede, kendimi kahvecinin önünde bulurum çoğu zaman. sırf bu kokusu yüzünden hayatta en çok sevdiğim şey, istanbul'dur.
  • bazen deniz, bazen özlem, bazen sidik, bazen çimen, bazen kızdın yağ, kimi zaman et, lahmacun, kimi zaman korku, kimi zaman toz, çoğu zaman ter, kimi zaman sıkıntı, yer yer egzos kokusu.

    istanbul'daki, zorluk kokusu. hatıra kokusu. bugünden, taaa eskilere kadar karışmış yüzlerce koku hafızamızda.
  • (bkz: aroma polis)
  • eski zamanlardaki gibi değildir artık. şairin dediğine göre, gecesi sümbül, türkçesi bülbül kokarmış istanbul'un. artık ikisini de duymak pek mümkün değil galiba.
  • hiçbir zaman tam olarak tasvirini yapamayacağım, fakat istanbul'a her varışımda "aha işte bu" dediğim koku.
  • tami tamina 11 gun sonra cigerlerime cekebilicegim koku.
hesabın var mı? giriş yap