• çocuklukta toplu mahalle kavgalarından önce verilen bilgilendirme. genelde pek işe yaramaz. "mahmut sen herifi kenara çek konuşuyomuş gibi yap ben de arkasında çömelirim itersin düşürürüz" gibi hiçbi sike derman olmayan çözümlerdir.

    hatta hatırlarım yıl 2000... bizim mahallemizden sanayici serkan (süper adamdır) ve yanından ayıramadığı kankası gölcüklü ömer vardı. bu ömer birine bilgisayar satmış, ancak son taksidi vermemiş alan eleman. yolda gördüm bunları ancak bi hallenmeler bi kıpranmalar vardı. "ne oldu oğlum nereye" dememle bir daha hiç yaşamak istemeyeceğim bir süreç başladı. ömer; "oğlum tahsilata (breh breh) gidiyoz cebeci'ye sen de gel" dedi. ben ne olduğunu anlayamadan serkan çıktı "oğlum büyük yıkım var geliyosan gel" diye ekledi. aklımı sikeyim ki bu akl-ı evvellere he dedim. neyse biz çıktık gidiyoruz cebeci'ye (ki çocuğun babası pastane sahibi), her mekana özellikle soruyoruz. en sert ses tonumuzla. "pardon biladerim x pastanesi nerde?", görenler işkilleniyor fakat "sicilya mafyası herhal bunlar" deyip ses etmiyorlar tabi. neyse efendim akabinde yol üstünde bi yerde durduk yemek molası verdik. şunu da eklemeliyim ki o süreç boyunca hepimiz birer miroğlu birer canpolattık... döneri bile üç tüm istemiştik ki beni tanıyanlar, bünyemin en çok üç çeyrek kaldıracağını tahmin eder. bu arada serkan başladı birifingine. ama nasıl uçuyor... "ömer hacım sen gidiyosun pastanenin o dolapları indiriyosun ben yazar kasaya tekme atıyorum, pepe sen de pastaneden müdahale olursa onları yık. cam çerçeve bırakmıyoruz". tabi ben algılıyorum tamam birader eyvallah birader deyip serkanın gazına gaz katıyorum. hayır biri çıksa "oğlum daha 16 yaşınızdasınız lan" dese acaba ne olurdu onu da merak etmiyor değilim. neyse tam dükkanın önüne geldik, ömer ile serkan sigaralarını hışımla yere attılar bir de üstüne basıp "twist" yaptılar ki o an sigara kullanmadığıma o karizmayı pastane önünde yapamadığıma halen lanet ederim. sonra girdik içeri ömer son bir kez "kardeş gerilmeyin" dedi. ve kasaya doğru ilerledi. tam heyecanla bekliyorum (korkuyorum lan aslında...militan ruhlu değilmişim bak) kasaya tekmeyi atacak biz miyagi san'ın yetiştirdiği üç küçük ninja gibi ortalığı birbirine katacaz diye. lakin ömer gittiğinde sadece "pardon bakar mısınız muhammet geldi mi acaba? bir problemimiz vardı da arkadaşları olarak" dedi ve o an anladım ki biz tırtmışız, o an beyaz kelebekler olmuşuz. allahtan muhammed yoktu da rezil olmadık. ömer ben ve serkan yol boyunca hiç konuşmadık arada kendi savunma mekanizmalarımızı "ya oğlum şimdi dövsen bi ton iş karakoldu cartı curttu" diye ortaya serdiğimizle kaldık. kıssadan hisse bir çocuk kavgasında toplu birifing verilmişse o kavga tırttır arkadaşlar. olmaz o kavga. götünü yiyim ayağıyla biter.

    not: peperuhi doldursun diyen ukteciye sevgilerimi yolluyorum. *

    (bkz: kavgaya çağırılmayan çocuk)
hesabın var mı? giriş yap