kelebekler

• köy evindeki akşam yemeği sahnesindeki garip montaj hatası olmasa (önce büyük abinin sonra kız kardeşin başka bir sahneden görüntüsü kısa süreli gözüküyor. bilinçli olduğunu sanmak istedim, sanamadım) çok güzel film derdim.
  
  bu hali ile ise gayet güzel ve keyifli film olmuş.
  
  absürtlük iyi hoş tadında kalmış. daha az olsa daha iyi olurdu... son sahne hariç, o kalsın. bir de türk tv dizisi dram sahnesi kıvamındaki "yeteeer!" sahneleri toparlansa sakinleşse iyi idi.
  
  dine hakaretten umarım başına bişeyler gelmez.
  
  gidin bu filme çok keyifli bi yol filmi bu.
  
  edit: montaj hatası değil kasten yapılmış, o karakterlerin hislerini göstermiş diyorlar. hislerini göstermek için aynı karakterin 5 dakika sonraki halini 2 saniyeliğine araya sıkıştırmak göstermek hiç absürd olmamış. yani kasten olsa bile bir hata.
  
  ek olarak bir de filmdeki dram sahnelerindeki devrik cümleler. filmden alakasız örnek vereyim: "hiç oyun oynamadık biz seninle, hiç fırlatamadık birbirimize firizbileri" falan nereden özenildiyse çok garipti. bu bayat drama içten olmaya çalışırken türkçesi ile yabancılaştırdı.
  
  yine de gidin çok güzel film bu.
• imdb'de filmde gülmeyen bir yabancının yorumu var. oysa biz filme türkçe konuşabilen rus eşimle gittik. gayet de güldü, güldük, ki en son güldüğümüz bir filmi hatırlamıyorum.
• bize okulda edebiyatı galiba yanlış öğretmişler.
  
  giriş>gelişme>sonuç diye gösterdiler. ve buna isyan edince buna alternatif olarak sadece absürd ü bulabiliyoruz.
  
  yurtdışında sanırım formül daha iyi:
  start with a bang>moral of the story
  derken bir mesaj kaygısı var. daha tutarlı hikayeler oluyor. 1 cümle ile özetleniyor. bu özet etrafında dönebiliyor.
  
  bu film de o bize öğretilenlere isyan. absürt komik saçmalıklar zinciri ama malesef elle tutulur, özlenir, imrenilir, yeniden izlenilir bir hikayesi yok.