• maalesef artık bir heves uğruna alıp iki gün sonra o hayvanın yüzüne bakmayan bilincsiz, vicdansız, kişiliksiz insanlar yüzünden o kadar iş çığrından çıktı ki...
    iki yıl önce bebekleri olacak diye artık evde istemedikleri köpeklerine sahip çıktığım genç çift bugün petshoptan yeni bir köpek almış. görünce sinirden elim ayağım titredi.
    ulan siz değil miydiniz minicikken satin alıp büyüten, bir de dogurtup yavrularını satan, sonra da hayvani eve bebek geliyor diye kapı dışarı eden? bu nasıl bir ikiyüzlülüktür ki şimdi yeni bir tanesini hem de zerre akıllanma belirtisi gostermeksizin yine petshoptan satın alıp elaleme yeni evladımız diye reklam edebiliyorsunuz? yazıklar olsun be, nasıl kahroldum anlatamam!
    iki yıldır her park dönüşü hala terk edildigi eski evinin yolundan gitmeye çalışan köpeğimize uzuldugum yetmiyor gibi şimdi hiç bilmediğim, gormedigim ama iyi bakilmayacagindan adım gibi emin olduğum başka bir yavru için üzüleceğim. bravo size valla. beş aya kalmaz bu köpek evin her yerine sıçıyor diyip başkasına satmaya kalkmazlarsa benim adım twnbts değil!

    köpek sahibi olup da gerçekten köpeğine değer veren insan sayısı gerçek anlamda yerlerde. kimi şov peşinde, kimi dogurtup satma peşinde...
    sokaktakilere ayrı üzülüyorum, evde bakilanlara ayrı.
    günden güne daha da kanayan bir yara oldu bu is artık. cok büyük ve geniş çaplı bir kampanya yapılarak bu ülkede evcil hayvan alıp satma işinin tamamen sonlandırılması gerekiyor. yoksa oyuncak niyetine evine hayvan alıp canı sıkılınca elinin tersiyle iten vicdan yoksunu kimseleri önlemenin başka bir yolu yok!
  • ailemden ayrı eve çıktığımda yaptığım ilk eylemlerden birisi oldu.
    bugün beraberliğimizin 41. günü, 3 aylık oldu evladım canım ciğerim ben ona oda bana alıştı tarifi olmayan ilk kez yaşadığım duygularla seviyorum onu iş çıkışı eve gitmeyi dört gözle bekliyorum özlemesi bile bir başka. vicdan yaptığım tek şey işe gitmek için onu evde bırakırken çok üzülüyor olmam.. yalnız kalması içimi burkuyor ama çok sevildiği sıcacık bir yuvası var diye kendi içimi rahatlatıyorum daha anahtarı kapıya taktığım anda aauuu diye konuşuyor benimle içeri girer girmez 4 dönüyor etrafımda ama annesi ona mamalar almak için işe gitmek zorunda :)

    cumartesi ve pazarımızı doğada geçiriyoruz oda enerjisini atıyor bende, sahiplensem mi, acaba mı diye düşünüyorsanız çok düşünmeyin derim ileride vazgeçilmeziniz olduğunda geç kalmışlık hissi yaşamayın. aynı yatağı paylaşıyoruz gece onun varlığını bi an hissedemezsem panikle kalkıyorum yerimden ne ara bu kadar alıştım farkında bile değilim ..
    yaramazlıklarıda var tabi çiş kaka meselemiz hala öğrenemedik işten geldiğimde mayın temizlemekle uğraşıyorum söylene söylene :d temizlik bittiğinde sokuluveriyor yanıma.. alıyor bütün günümün yorgunluğunu canım oğlum 'rota.
  • önünüzdeki 10-15 yıl düzeninizin değişme ihtimali varsa dahi sahiplenmeyi iki kere düşünün.

    naçizane tavsiyem köpeğinizde spesifik bir karakter aramıyorsanız ve sağlık açısından minimum sorun yaşamak istiyorsanız kırma köpeklerden edininiz.

    esnek çalışma saatleriniz varsa köpek edinmeyin.

    “arada şu da yardım eder nasıl olsa” diyerek köpek edinmeyin. sorumluluk tamamı ile size aittir.

    sizi koşulsuz ve ömrü boyunca sevecek, akıllı ve duygusal bağ kuracağınız başka bir varlık bulamazsınız. şartlar olgunlaştığında mutlaka bir köpek edinin.
  • saf sevginin taaaa kendisidir. eve geldiğiniz zaman ne anneniz ne babanız ne eşiniz ne de çocuğunuz sizi onun karşıladığı gibi karşılamaz. minik patilerine kurban olurum
  • 1 buçuk hafta önce yavru bir working line aldım gerçekten çok zor, gerek evi bir bok yuvasına çevirmesi gerek geceleri ağzını burnunu ısırması.

    ama bunların hepsi bir kenara hayvanın saf sevgisi bir yana...

    üstelik hareketsizliğe birebir, sabah akşam yürüyüş. miss
  • 1 yaşında.

    sahibi yeni eve taşınınca komşular şikayet etmiş; adam da 1 aydır sahiplendirecek birini aramış bulamamış. bizim yan komşunun eski köpeğine ait kulübeye bir kaç günlüğüne koymuş.

    ben de yoğun çalışıyorum; akşam geliyorum sürekli bir ağlama sesi. köpeği olanlar bilir; kısık bir sesle inleme - hıçkırma arası bir şey. gittim. okşadım. bir iki şey verdim yesin diye. hayvancağız resmen ağlıyor. ellerimi yaladı. açık kahverengi gözleri ile öyle bir baktı ki...

    tesadüf işte, tam artık barınağa verileceği gün okşadığım bu masum canlıyı evlat edindim. gayet de güzel geçinip gidiyoruz şimdi.

    çevremden biliyorum. büyük sorumluluk, hiç büyümeyen bir çocuğa sahip olmak, tüm bakımını üstlenmek zor iş.

    ama; barınağa gidip orada ölüp gitmesin diye ben bu zorluğa katlanmayı göze aldım.

    canım benim..

    ***

    @akıncıbeyi dostumun ricasıyla - resmini de koyayım:
    https://eksiup.com/p/kn361134j9dt
  • az önce başka bir başlığa girdiğim (bkz: #104598468) entry ile alakalı yardımlarınızı beklediğim, ne yapacağımı bilemediğim ama mükemmel olan duygu.
  • anadolu çoban köpeği üretip, büyütüp, yetiştirip emeğin karşılığının nasıl bir sevgi ve bağlılık yumağına, yumruğuna dönüştüğüne şahit olamayan bir kimsenin belki de nirvanasını yaşayamayacağı bir his.
  • hayatımda daha bir köpeğin başını dahi okşamamıştım fakat sosyal medya hesabından takip edip köpek videolarını izler güler ne kadar tatlı, tam bir dost arkadaş gibi falan diye iç geçirirdim. bundan yaklaşık 3 ay önce neden olmasın falan derken 2 ay önce ingiliz staffordshire bull terier blue cinsi dişi bir köpek aldım.

    hayatımı bu kadar değiştireceği aklıma ucuna dahi gelmezdi. resmen aşk yaşıyoruz. ismini sky koydum. ondan güzel akıllı köpek yokmuş gibi geliyor. 2 saat ayrılsam özlem duyuyorum. eve gelişimdeki sevinci, opusmemiz koklasmamiz anlatılmaz. resmen aşkla bakıyor hayvan bana. omzuma yatıyor film izliyoruz. bazen yaramazlık yapıyor kızamıyorum bile o kadar mahcup bir hal alıyor ki resmen yemek geliyor içimden.

    bir insan sizi bu kadar sever mi bilmiyorum. sevgisini sonuna kadar gösteriyor ve sahip olmadan önce aklımda olan hemen hiç bir kötü şey olmadı. almadan önce hayvan kokar evde, kaka çiş yapar, dağıtır(temizlik,nizam intizama çok önem veririm), herşeyi yer gibi düşündüğüm hiçbirşey olmadı. insandan daha akıllı mantıklı ve temiz. her hafta duş yaptırıyorum 1 defa ve hergun kuru şampuan ile tarıyorum. parfümlerimiz var. her dışarı çıkıp geldiğimizde kapıda benim soyunmamı bekliyor, kucağıma alıp patilerini ve taret yerlerini yıkıyorum sonra asılı havlusu ile kuruluyorum. mamalarını kaliteli alıyorum ve tüm bakımlarını çok titizlikle yapıyorum o yüzdendir ki heralde çok parlak ve tertemiz tüyleri var ve kesinlikle benden az dökülüyor tüyleri:) zaten hemen hergün evimi süpüren adamım o yüzden sıkıntı da olmadı zaten.

    sahiplenecek arkadaşlara kesinlikle tavsiye ederim.
  • instagramda aylarca süren arayış, sahiplendirme ilanı sahipleriyle yapılan yazışmalar, bu yazışmalarda evimin yapısı, mülkiyeti, çalışma düzenim vb. irdelendikten sonra -ki bunu daha sonra uzun uzun analiz etmek isterim- bulunduğum şehirdeki bir hayvansever derneğin himayesindeki sokö cinsi küçük bir melekle tanışma ve ilk kez bir köpek sahiplenme fırsatı yakaladım.

    4 mayıs'ta gördüğüm fotoğrafına aşık olduğum minikle 6 mayıs'ta tanıştım ve kardeşlerinin yarısı kadar olan bu sessiz, sakin ve uykucu çocuğu kaptığım gibi eve getirdim.

    aradaki yaşananları şimdilik atlıyorum... 8 mayıs günü sabaha karşı kusmaya başlayan ve kakası ishalden sadece kana dönen 3 aylık meleğimi; öncelikle derneğin yönlendirmesiyle, meleğe pansiyonluk yapan veteriner kliniğine, sonra o kliniğe güvenip güvenemeyeceğimizi sorgulamam üzerine yine derneğin yönlendirmesiyle çok daha donanımlı bir kliniğe aldırdım.

    meğer miniğim askarit adlı iğrenç bir parazitle mücadele ediyormuş. iç dış paraziter sonrası 2 karma aşısı da yapılan miniğin bu durumunu ne dernek, ne veteriner ne de ben fark etmişiz. yeni klinikteki tetkikler sonucu yaklaşık 3 gün sindirimi duran küçüğümde ciddi anemi ve ciddi enfeksiyon vardı. kan nakli sonrası 48 saat içinde 2 ciddi operasyonla bağırsakları kesilerek çürüyen kısımları çıkarılan melek, klinikteki 4. gününü tamamladı. bağırsakları henüz tam anlamıyla çalışmıyor ama küçüğüm direnmeye devam ediyor.

    şunu diyeceğim, ben onunla sadece 33 saat geçirdim ve o halsiz biçimde sürekli uyukluyordu. buna rağmen bu kısacık sürede, benim yüreğime işledi güzel gözleri. ben günlerdir onu bekliyorum, zihnim sürekli onunla meşgul, bugün ilk kez gördüm, küvezde hala direniyor miniğim.

    şimdilik köpek sahibi olmak benim için yürek sızısı sahibi olmakla eşdeğer. dernek yeni bir bebekle devam etmemi önerse de ben onu bekleyeceğimi söyledim, biliyorum ben ondan vazgeçersem o da direnmeyi bırakır...siz de iyi dileklerinizi, iyi enerjinizi gönderir misiniz meleğime...

    edit: meleğim melek oldu.............
hesabın var mı? giriş yap