kültür şoku

• bir de bunu degisik cevreye giren kisinin kendisinin yasamasi gerekirken, girdigi gruptakilere yasatan insan modeli vardir. bir nevi dagdan gelip bagdakini kovma durumu.
• radyoda fg yahut radio cool dinlemeye çalışan kişilerin arada bi yaşadıkları şey. hemen bitişik frekanslarda yurdumuzun bağrından gelen yayınlar sık sık girişim yapmaktadır.
• şok süpermarketlerinin kütüphane versiyonlarına verilen isim ..
• yurtdisina giden istisnasiz herkesin basina gelen, yeni girdiginiz kulture adapte olmaya calisirken yasadiginiz, evim ailem vatanim diye iclenmenize sebep olan, ve ne zamandir dinlemediginiz ibrahim tatlises sarkilarini cd calarda duyunca kulaklarinizin fena olmasi durumudur. (bkz: bir yigit gurbete gitmis basina neler gelmis...)
• bir lolipop ile ağza yapışan şok şeker.
• batidan geldigi surece hic ya$anmayan bir $ok turu.
  nedense...
• ahir zamanda popüler kültüre yenilerek öksüz-yetim kalmış, müziğin apriori ve aslî türü klâsik müziğe kucak açıp ebeveynlik eden radyo programlarından pena’nın içerisinde kendine yer bulan, klâsik müzik kuşağının kendine özgü adı.
  
  rock müziğin ağır gitar ritimleri ile klâsik müziğin piyano, keman, viyolonsel konçertolarını aynı çatıda birleşimini kaldıramayacak bünyelere, beyinlere, kulaklara şok etkisi yaşatabilen, ama neticesinde elektroşok terapisi türünden bir tedavi de uygulatabilecek ironi yüklü kültür elektroşoku.
  
  klâsik müzik, popülizmin şehvani-hayvani keyfine evet diyen toplulukların, klasik olan hiçbir şeye itimat göstermemesi neticesinde, insanların popülizm çukurunda kayboluşuna tanıklık etmiş müzik türlerinden biri olmasıyla ayrılır. artık amansız bir vebalı gibi radyo istasyonlarının en hücra saatlerinde talepsiz frekanslara hizmet ediyor olmasına rağmen, pena’nın kültür şoku sayesinde rock müzik dinleyicisine ‘buradayım, kaybolmadım’ diyerekten adeta yalvararak zevk tattırması tarifsiz bir duygudur. rock tutkunu kişiliklerin rock’tan başka; klasikmiş, jazzmış, bluesmuş dinlemez diyen kör gözlere de bir açıdan misilleme niteliği de katar.
  
  (bkz: ahmet durakçı)
  (bkz: pena)
• kültür sokunun tanimi adinda gizlidir iste.farkli bi kültüre gecince sok olma,apisip kalma ve hatta bazen göt olma durumudur.bazen bi memleketten bi baskasina göcünce bazen de sadece ikamet edilen muhiti,arkadas cevresini veya yasam seklini degistirince yasanir bu sok.
  
  melankolik,karamsar bi yapiya bürünür insan.günlük falan tutmaya baslanir genelde.arabesk bi ruh haline kapilip "dünya yalan,herkes düsman" mottosuyla sarilirlar kaleme kagida.cok sanatcinin böyle eserleri vardir gurbette,hapiste vücuda getirilmis.kalamam ben buralarda,alisamam bu yasama diye sizlanilir her gün.ama ayni karamsarligin verdigi zayiflik ve gücsüzlükle bi seyleri degistirmeye de kalkisamaz insan.gitsem neye yarar kalsam nereye kadar diye kendi kafasini sikmekle yetinir muntazaman.
  
  biraz sabirli ve olgun kisiler bekleyerek atlatir bu dönemi.bu dönemler ya gecicidir zaten ya da insan alisir o duruma.insan neye alismamis ki dünyada?sonunda daha güclü olarak hayatina devam eder.cünkü nedir?beni öldürmeyen sey güclendirir ^*
• kendisine yabanci bir kulturun alisilmamis dusunce-dil-davranis ve tutumuyla karsilasan kisinin yasadigi saskinlik halidir. bu kulturun icinde turist olarak bulunuyorsaniz hafif bir gerginlik yaratir ve ortamdan ayrildiginizda gecer biter amaaaaa eger bu yabanci kulturle uzun sure hatta omur boyu ic ice yasayacaksaniz yalnizlik, soyutlanmislik, kaybolmusluk ve hastalik derecesine varan tedirginlik duygularini bol bol tadacaksinizdir demektir.
  
  (bkz: alvin toffler)
• yakinda sokuna girebilecegim muhtemel gorunen korku eylemi. (bkz: sozluk bana is bul lan allahsiz) bunca sene okul hayati boyunca tek basiniza veya yabanci oda arkadaslariyla yasadiktan sonra, ailenizin "bir ay daha kal ama is bulamazsan don" karariyla sizin elinizi bagladiklari olayin sonucu. bunun bir korku nedeni olma sebebi turkiye'den korkmak degildir. sadece su anda alisik, yerlesik bir cevre ve hayat yasiyorsunuzdur ve oldugunuz yerdeki kurallari, isin tikirini ogrenmissinizdir. kac sene boyunca turkiye'ye tas catlasa her yil 10'ar gunlugune gitmissinizdir ve zaten saat farkina uyum saglayana kadar donus vaktiniz gelmistir, onun icin yenilikleri gorecek kadar gozunuz acilamamistir. kendi kurallarinizla eve kim girip cikar, nereye ne zaman gidilir, ne yemek yeniliri belirleyen sizsinizdir. aile size "eve don gec oldu" mesaji atmaz, "bara gidiyorum" dediginizde yuzleri asilmaz cunku bilmezler bile. turkiyedeki odanizda eskiden genc oda takimi varken bugun yerinde odanin yarisini kaplayan tavana kadar hayvani bir giysi dolabi ve eskiden oturma odasinda olan cekyat ve bilgisayar masasi vardir. ha unutmadan kenara bir tane cekmeceli dolap sikistirilmistir. 10 gunluk ziyaretinizdeki ilk gun valizinizi yerlestirirken gayri ihtiyari dolabi acmanizla icinizde bir sikinti belirir. kendinizi oraya ait hissetmiyorsunuzdur cunku hatirladiginiz hersey degismistir. evdeki tum mobilyalar farklidir. ayni olan anne, baba ve ev adresidir. dolap kapagi acilir ve iceri bakildiginda aslinda sizin esyalariniza yer olmadigini gorursunuz. sizinkiler kislik ve yazlik esyalari eskisi gibi hurclara kaldirmamis, aksine bu dolaba koymuslardir. yani sizin eski odaniz, onlarin yeni walk in closeti olmustur. esyalarinizi kenara koseye tikistirirsiniz. anneniz yemek yapmistir onu yemeye gidersiniz. bir bakarsiniz ki hayatta agziniza koymadiginiz tek yemek olan kereviz. yemek ayirma denilmesine ragmen, 23 yildir agziniza sadece bir kere giren ve bir daha giremeyen yemege bakarsiniz. yine iciniz almaz cok kotu kokar ve yemin eder yiyemeyeceginizi soyler ve kalkarsiniz. balkona cikar biraz nefes almaya calisirsiniz. anneniz gelir, elinde bir hirka size soylenir. "usuteceksin simdi, bu sogukta balkonda ne isin var" ... icinizden 1001 kere sabir dilersiniz ama 1002.yi dilerken bir bakarsiniz patlamissinizdir ve evden cikarsiniz. babaniz "bu saatte nereye, kiz dedigin bu saatte cikmaz evden." deyip surat asar. anneniz onu ikna eder. siz yine cikarsiniz. bunlari dusune dusune kendi kendinize daha turkiyeye geri donmeden kultur sokunuzu baslatirsiniz ve eylemin birinci ve en zor adimlarindan biri boylece gerceklesir.
  
  edit: simdi okudugumda yukarida yazdiklarimin komik geldigi olgu. kultur soku vardir evet ama aslinda yeni bir sayfayi geri cevirmek insana zor gelir. aile yasaminin ozlemi sizde o kadar buyuktur ki yillar gectikce anlarsiniz degerini. kuzenleriniz sizin boyunuzu artik surpriz bicimde gecmez. yavas yavas buyurler ve siz sindirirsiniz. halbuki siz yurtdisindayken oyle mi olmustur? hayir. bir gelirsiniz "surprizzzz!! kuzenin senin boyunu gectiiii!!". bu tabii ki en kucuk olan hadisedir. siz uzulmeyin diye sizden saklanan bir suru saglik sorunu olmus ve bitmistir. oysa su an siz destek de olabilirsiniz ve ailede gecirilen kucuk bir rahatsizligi buyutup buyutup caninizi sikmazsiniz. kisacasi insan bukalemun gibidir ve gittigi her yere alisir ve yasar. kultur soku elbette yasanmaktadir ancak herkes herseye alismaktadir.