mahcup

• hicap etmis kisi.
• utanmış.
• adimin bazi kagitlarda
  adinin altinda yazilmasi bile artik beni
  mutlu ediyorsa
  bu
  benim utancim degil
  
  ceyhun yilmaz
• engin turgut'un hayal yayınları'ndan çıkan yeni şiir kitabının adı.
• güzel utanan kişidir ; güzel bir şey yapmış olan, o güzelliğin de bir işe yarayıp yansımaları geri döndüğünde mutlu utanmayı yaşayan.
• (bkz: boyle bir yazar aslinda yok)
• uzak düştü yolum yerimden yurdumdan
  bir de sen gittin el oğluna oynaş oldun
  
  aman aman, aman aman
  benden aşık olmaz artık
  aman aman, aman aman
  olsa da yakışık almaz artık
  
  ne ölüm yaktı, ne yokluk yıktı bu kadar
  giderken beni ne kadar mahcup etti yar
  
  aman aman, aman aman
  benden aşık olmaz artık
  aman aman, aman aman
  olsa da yakışık almaz artık
  
  söz: sezen aksu
  müzik: anonim
  
  seferad'ın yorumladığı güzel bir şarkı.
• doğuştan mahcup insanlar tanıdım. gülümseyişi, merhabası dahi çekingen ve ürkek; yapmacıksız ifadesiyle ruh haline ortak eden mahcuplar gördüm. ender bulunan bu özelliği taşıyanlara her daim sempatiyle baktım, daha bir farklı sevdim onları.
  
  mahcupluğunun farkına dahi varmadan güzel bakan gözleri, o gözleri perdeleyen kirpikleri sevdim.
  
  milyon defa kırılmış bir kalp taşıyıp, yine de başkalarını incitmemek için çırpınan naif kadınlara-çocuk adamlara ısındı deli kanım.
  
  yalancı hatiplerin ve süslü cümlelerin prim yaptığı dünyada, konuşurken elini koyacağı yeri dahi şaşıranlara inandım daha çok.
  
  mahcuplar ki, sevip saymayı kendiliğinden öğrenenlerdi tersine dönen dünyamda; imrenen bakışlarımla daha bir sevdim onları, varlıklarına müteşekkir oldum.
  
  doğuştan mahcup olamayanlardandım halbuki çoğumuz gibi, belki de bu yüzden böylesine sevdim onları. can yücel hayatta en çok babasını sevmiş; bense bahsettiğim o mahcup kahramanları sevdim en çok şu hayatta...
• sert sessiz benzeşmesi sebebiyle c-ç arası bir ses ile okunur genelde.
• mahçup kelimesinin doğru yazılmışı