okurken ağlanan kitaplar
-
(bkz: leylim leylim)
insan kıskanıp da ağlıyor. -
okuduğun kitap da kendini bulunca
ve yine okuduğun kitabin içindeki olaylari içinde yaşayınca
yanı ağlamak ıstedıkden sonra her kıtap da delice ağlarsin bea -
martin eden
nedeni bende saklı -
(bkz: kuyucaklı yusuf)
-
cin ali'nin bi kitabıydı ama hangi serüveni hatırlamıyorum. okumamız gerekiyordu hocamızın verdiği bir ödev sebebiyle. okumamıştım ve babam farketmişti. gece uykumdan uyandırıp okutmuştu, gözyaşlarım her bir sayfayı değil her bir harfi tek tek ıslatmıştı. kitabın sonunda ayşe bunu sevmez umarım diye beddua da etmiştim ama ayşe de alici çıktı.
-
türk insanına hitap eden bir dramatizme sahiptir. ağlamaya çok meraklı bir milletiz ama ben şu aşağıdakilere anlam veremiyorum.
1) türk filmi izlerken ağlamak.
2) kitap okurken ağlamak.
kurgusal şeyler için ağlanmasına anlam veremiyorum. -
ali atay'ın bir röportajında söylediği bir sözü anımsıyorum şöyle ki "tiyatro, ciddi bir şakadır" gibi bir şeydi. ve şöyle söylüyorum "kurgu, ciddi bir şakadır!"
ağlamak nedir? içiniz burkulur, etkisi altında kalırsınız anlarım ama o son cümleyi okuyup, kitabı kapattığınızda bunun bir kurgu olduğunu anlamak şarttır vesselam! -
-
(bkz: les miserables)
ufacıkken, ailesinden kilometrelerce uzakta, yapayalnız yaşıyorken okuyup da ağlamayanın insanlığından şüphe ederim :/ -
beyaz gemi-cengiz aytmatov
özellikle son sayfaları ağlatır adamı, defalarca okutur. beklemenin hayal kurmanın çaresizliğin kelimelere bürünmüş hali var..
ayrıca yine cengiz aytmatov elveda gülsarı hüzün doludur. tavsiye edilir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap