özlüyor musunuz

• özlüyorum. babannemin beyaz sabun kokan evini. ilkokulda kitap kaplayıp, etiket yapıştırmayı. genel olarak çocukluğuma dair tüm özlediklerim.
  (arka fonda dört günlük bir şey şarkısı. )
• özlüyorum. birçok şeyi üstelik. çocukluğumu, çocukluğumdaki ülkemi. hislerimi, hayallerimi, safça inandıklarımı gibi gibi.
  
  özlem duymak olağan. aksi enteresan.
• çok özlüyorum.
  kaybettiklerimi. dünyayı karış karış gezsem de bir daha göremeyeceklerimi, elini tutup kokusunu içime çekemeyeceklerimi...
  ve evet artık daha fazla özlüyorum kaybetmekten korktuklarımı.
• hiç kimseyi değil ama mutlu olmayı özlüyorum sanırım.
• çaktırmıyorum, kendime bile.
• özlediğim hiç bir şey yok. hiç bir zaman geçmişimden ve geçmişimdekilerden memnun olmadım. o an öyle düşünüyordum sadece.
• hemde her akşam.buradaki özlem sadece bir kişiylede alakalı değil belli zamanları , belli kişileri , belli anları bir çok şeyi özlüyorum.kendime itiraf edebiliyorum bunu ama etrafımdakilere itiraf edemiyorum özellikle özlediğim bir kişiyse
• 3 sene önce ki halimi çok özlüyorum geçmiş zamana hiç yanmadım aramadım ama bu sefer deli gibi özlüyor ve arıyorum
• güzel ve ıssız gece manzaralarını ve doğal güzellikleri özlüyorum. insanın kirletmediği güzellikleri özlüyorum...
• özlediğimi çoğu kere söylesem de içimdeki sayılıdır. ancak o sayılı olanlar öyledir ki belki de milyonlarca özleme eş değer.
  tabii doğal olarak özlemlerin sonunda kavuşmalar da var. bazısı birkaç aylık aranın ardından bazısı da birkaç haftalık.
  hele bir de bu arada bir takım sıkıntılar yaşandıysa, kavuşmak nirvana getiriyor. ancak gelip de bir süre daha görememek! aynı şehirde aynı yerde olman ama görememen! işte tam da cehennem azabı...
  neyse... özlem güzel, özlemin ardından kavuşmak güzel.
  sevin, sevilin; özleyin, özlenin. kavuşmanın tadına varın. çünkü, sarılınca her şey geçecek.