• sabah ezanının değişik bir etkisi, hissettirdiği değişik bir duygu var. özellikle evde yalnız yaşayan biriyseniz.
  • korkuyorum ben
  • ölüm hissidir. korku ve ürperti yanında mistik bi hava yayılıyor etrafa. hele bir de köpekler ulumaya başlarsa çağan ırmak filmindesiniz.
  • seytanin "yat lan ne isin var"suflesiyle olan taarruzumdur.o saatteki uykunun tadini hicbir seyde bulmamam belki ama yinede seytanla olan harbim devam edecek.
  • makamı itibariyle daha bir hüzünlüdür sabah ezanı. normalde inanan birine hissettirdiği, ya da en azından inanan biri olarak bana hissettirdiği, ne kadar eksik olduğum, ne kadar yanlış olduğumdur. ibadette eksik kaldığımdır. sabah ezanını, makamının hakkını vererek icra eden bir müezzinden dinlediğimde hissettiklerim bunlar. ancak mahallemizde bir mescit var, evimin yaklaşık 30m uzağında, kardeşim o nasıl ezan okumaktır ya, af edersiniz adam böğürüyor adeta. o ezan senden hakkını alır kardeşim. yapamıyorsan yapabilen birine bırak ya da camiye bağlan merkezi sistemle okusun düzgün birisi. bizi de günaha sokuyorsun.
  • "sabahın köründe bu ne gürültü!" seklinde bir histir.
  • servise yetişebilecek miyim acaba?
    yoksa yine arabayla mı gidicez işe?

    yetiştim..
  • balkona çıkıp ezanı dinleyerek sigara yakma isteği.
  • bir keresinde annemle babam, o zamanlar içme suyunu marketten almak lüks olduğundan, sırada beklememek için, gecenin kör karanlığında çeşmeye gitmişlerdi. normalde o saatlerde mışıl mışıl uyurken ben, bidonların sesine uyanmış, annem kızar diye de ses etmemiştim. onlar evden çıkarken yaşadığım korkuyu net hatırlıyorum. derken sabah ezanı okunmaya başladı, yavaş yavaş, uzun uzun. korku, yerini huzura bıraktı, annemler gelene kadar bitmesin diye dua ettim. dalmışım. şimdi sabah ezanı her sabah aynı huzuru verir diyemesem de, o sabahı hatırladıkça huzur doluyorum. makamından dolayı, kesinlikle rahatsız olmak değildir benim için bu his.
  • (bkz: sıçtın mavisi)
hesabın var mı? giriş yap