• allah belanızı versin. dünyanın derdi ne yeter artık, yeter... amına koduğumun sonsuz uzay boşluğunda bir hiçiz işte. neyi paylaşamıyorsunuz. inandığımız dinler öldürme derken öldürüyorsunuz. o varile dönmüş midelerinize birkaç lokma fazla sokmak için, daha büyük evlerde oturup, daha büyük motorlu arabalara binmek için bu çocukları öldürüyorsunuz. sizin refahınızı, medeniyetinizi, insanlığınızı, içinizdeki hırsı, gücünüzü, vicdanınızı, vatanınızı, toprağınızı her şeyinizi sikeyim. beni mahveden, beynimin köşesini yiyen, kalbimi titreten çocuk...

    edit: böyle, küfür içeren bir entry ile burada olmaktan kendi adıma utanıyorum. tüm kadınlardan özür dilerim. söz konusu masum bir çocuk olunca tutamadım kendimi. kültürümüze, genlerimize işlemiş cinsiyetçi küfürler her ne kadar benim için gerilerde ve derinliklerde kalsalar da dökülüverdiler aklımdan. tekrar özür dilerim.
  • fotoğrafta gördüğüm 5 yaşındaki hayata duruşu ve bakışı hiçkimsede yok. çünkü o, fiziksel olarak artık 5 yaşında değil, ruhen çok yaşında...

    (bkz: hırpalanmış yerlerinden öperim çocuk)
  • evimden uzaktayım sözlük. bir haftadır oğlumu koklayarak uyumadım. sadece bir hafta. gözümde tütüyor. koklamaya kıyamıyorum çünkü ben onu. gözleri masum masum bakar çünkü onun, aynı videodaki çocuk gibi. yabancı bir ortama girdiğinde gözleri bizi arar onun, tüm cocuklar gibi. düşse, bir yerine zarar gelse ilk bize koşar, çünkü bizden başkasına güvenemez, tüm cocuklar gibi.

    bir haftadır sadece is için oğlumdan ayrıyım, ama her gün en az iki kere görüntülü görüşmezsem için rahat etmiyor sözlük. çünkü uzakta olsam da aklımda olduğunu hic unutmasin istiyorum. babasının da annesinin de hep yaninda olduğunu bilsin, o güvenle yaşasın istiyorum.

    sonra bir otel odasında twitter'da gezerken bir sandalyeye oturmuş korkulu gözlerle etrafına bakan bir çocuk görüyorum.
    ne olduğunu anlamaya çalışan bir çocuk.
    kafasındaki sıcaklığın kan olduğunu ancak eli ile dokunduğunda anlayan, sonra elindeki kanı nereye sileceğini bilemediği için bakınan mahcup bir çocuk.
    çocuk.
    çocuk.
    muhtemelen 4 yaşında. oglumdan küçük.
    muhtemelen annesi babası yanında değil. kendini hic güvende hissetmiyor.
    muhtemelen acı çekiyor ama yanında aglayabilecegi kimse yok.
    muhtemelen korkuyor.
    muhtemelen daha çok korkacak.

    dünya gittikçe daha kötü bir yer oluyor ve acının büyüğünü hep cocuklar çekiyor.

    dün bir anne "oğlumu babasının yanına gömün, tek başına korkar" diye ağlıyor. bugün bir çocuk kendisine yönlenmiş kameraya korkulu gözlerle bakıyor.

    dünyanın obur ucunda bir çocuk yarin gideceği bale kursunun heyecanını içinde taşıyor. birinin doğumgünü, birinin ilk okul günü.

    biri annesinin ona seyahati boyunca aldığı hediyelere sahip olmak için gün sayıyor.

    bir kalbi olan herkes üzgün, ama kimsenin elinden bir şey gelmiyor. gelemiyor. birileri birşeyler uğruna çocuklara kıyıyor, elimizden hicbir şey gelmiyor.

    tanım yaptırma bana sözlük, gerçekleri gece gece yüzüme vuran çocuktur işte. halbuki ben bu gece "ogluumm, bak gördün mü. burda gece yeni oldu. sense uyandın. sana günaydın, bana iyi geceler." demek için almıştım şu telefonu elime. dünyanın en güzel gözlerini görmeden önce dünyanın en korkulu gözlerini gördüm. içim acıdı. ben unutacağım belki oğluma sarıldığımda, ya o unutacak mı yaşadıklarını?

    of sözlük offf.
  • içimi burkmuş görüntüdür.
  • dun aksam gordugumden beri kendime bir turlu gelemiyorum. hangi ideoloji, hangi amac, hangi "ulvi" dava boyle bir seye yol acabilir; cocuk o, ufacik bir cocuk, parklarda arkadaslariyla kuslar gibi civildamasi gerekirken; bombalardan kurtulmak zorunda birakilan bir yavrucak.

    ne zaman insanlik kazanacak, bunu yasarken gorebilecek miyim; cok merak ediyorum. umutlarim git gide azaliyor.

    canim cocuk, yaralarindan opuyorum seni; 1000'lerce km uzaktan kalbimle sariliyorum sana; keske yaninda elini tutabilseydim.
  • sonra da 'suriyeliler korkak, ülkelerinden kaçıyor, başımıza bela oluyorlar' diyorsunuz..

    ya bu sizin evladınız olsaydı?
  • (bkz: dünyanın insanlara neden yetmemesi)
  • başlık açacaktım, fransa'da yaralanmamış kız çocuğu diye, son ne gerek var dedim anlamayacaklar nasılsa.

    kana, toza, toprağa gömülen masumiyetin ve anlamsızlaşmanın, göğüs daralmasının tam videosu için;

    https://youtu.be/7cfbmrw3isc?t=23
  • insanlardan, kendim dahil, nefret ediyorum. gerçekten. mayamız bozuk. şu çocuğun gözyaşında boğulsak yeridir.

    tanım: uzun zaman sonra gözlerimi dolduran fotoğraftır.
  • çocuk kalbinin ve masumiyetinin savaşla aldığı yara. yahu biri de o çocukcağızın kanlarını koltuğa oturtur oturtmaz silememiş ya, çocuk büyük ihtimal başına ne geldiğini anlamamanın şaşkınlığı, başına götürdüğü kan içinde kalan minik eline bakışı ve duyduğu korkunun şokuyla gıkını çıkartmadan oturabiliyor. elimi daldırıp, çekip almak istedim oradan. kabus.
hesabın var mı? giriş yap