sezen aksu 88

• bir sezen aksu basyapiti.kanimca turkiye'de yapilmis en iyi uc albumden birisidir.album bastan sona dinlendikten sonra bunyedeki etkisi parca tesirli olup sarap misali yillar gectikce insanda albumu bastan sona dinleme arzusu tavan yapar.
• ilk satin aldigim degil ama ilk sahip oldugum kaset ve de hala sahip oldugum tek kaset
• icerisinde sarisinim, seni istiyorum gibi hit parcalarla el gibi adli mukemmel bir saheseri, unut gibi dinleyeni acilara bogan bir parcayi da barindiran, produktorlugu onno tunc a ait, sezen aksu soyluyor dan bir onceki, git albumunden bir sonraki album.
  
  sarkilar sirasiyla soyledir ;
  
  sarisinim
  gecer
  sultan suleyman
  el gibi
  unut
  oldu mu
  kavaklar
  bir cocuk sevdim
  hasret
  bir kus ucur
  hayir
  seni istiyorum
  
  kavaklar sarkisi da ayri bir carpar adami, bu arada sonradan levent yuksel tarafindan farkli bir muzikle soylenen sultan suleyman parcasi da ayri bir tat birakir dinleyenin kulaklarinda ; gecer parcasi zaten gecelerin kara sovalyesi gibidir; gecer der ama gecmez bir turlu. zannimca, arkasindan gelen sezen aksu soyluyor (89), ve gulumse (91) albumleriyle birlikte sezen aksu yu sezen aksu yapan albumdur. zira, sonradan da 93 senesinde ustalik isi olarak deli kizin turkusu gelir, o da ayridir...
• ilk kasetim..
  
  hareketli parçalarıyla "playback-cilik" oynardık.
  
  babam'ın neden "kavaklar" ı, annemin de "hasret" şarkısını sevdiğini anlamam için biraz daha büyümem gerekti.
  
  aklımda hep şöyle bir anı var : akşam üzeri annem işten çıkmış, beraber eve gidiyoruz. yolda bir dükkana uğruyoruz. annem içerden bişeyler alırken ben sürekli "bu dünya ne sana ne de bana kalmaz / sultan süleymana kalmadı böyle hiç bir kitap yazmaaaz" diyerek dönüyorum ve eteğimin açılmasını seyrediyorum.
• sezen'in sesinin dupduru, genç ve berrak olduğu albümdür. hemen ertesi yıl çıkan sezen aksu söylüyor ve 1991'de çıkardığı gülümse'den sonra hem sesi hem de tarzı epey değişmiştir ablanın. bugün artık, o yıllardaki sesini duyamıyorum kendisinden...
• sezen aksu'nun, türk pop'unun en güzel albümü. dinlediğim tarz ile alakası olmamasına rağmen bu albüme duyduğum sevgi ve saygıyı çok az albüme duymuşumdur.
  bir tek bir kuş uçur'a ısınamadım. o kadar da olsun.
  seni istiyorum, kavaklar, bir çocuk sevdim, hasret, geçer, el gibi, sarışın ve niceleri...
  şahsi favorim ise bir çocuk sevdim sanırım.
  edit: seni istiyorum ile bir çocuk sevdim eşit gidiyor. geçer ise çığırmalı nakaratıyla ayrı bir yerde. hasret çok uğraşılmış bir şarkı, başyapıt. hayır da düzenleme olarak hiç fena değil.
  seni istiyorum ne manyak şarkıdır ya, 1988 gibi bir yılda çıkmasına şaşırmışımdır hep.
• zamandan bağımsız, çağın hem ötesinde hem de gerisinde apayrı bir albümdür. şarkıların tamamının kusursuzluğu muhtemelen rahmetli onno tunç'un sayesindedir. hasret'in girişi albümün geneli hakkında en iyi fikri verir bence: "çok uğraşılmış". baya baya her şarkısı için kasılmış bunu hissedersiniz. backvokal acayip kullanılmış, şarkılarda bir garip hüzün var. zamanına göre kayıt kalitesi de iyi. bi de sezen aksu harbiden efsane yorumlamış. bundan sonraki albümlerinin hepsi hatta o halkımız tarafından çok beğenilen gülümse'de bile bu kalite yoktur. sezen aksu'nun karma'sı^* resmen.
• türk pop tarihinin en iyi albümüdür. bu albümdeki şarkıların hepsi başyapıt gözümde ama iki tane favorim var, unut ve kavaklar.
• bacak kadar bir veletken evde kasetten sürekli dinlenmesinden mütevellit aşina olduğum, en az 10 yıldır dinlemesem bile dün "el gibi"'nin dilime takılması ile tekrar elden geçirdiğim albüm.
  
  kıssadan hisse : çocukluğun etkileri kolay silinmiyor.
  
  10 sene sonraki yorumum : albüm çok güzel.
• yazılmış ama tekrar yazmak istiyorum ve hatta arttırarak yazmak istiyorum, türk müzik tarihinin en iyi 3 albümü listesinde kesin vardır.
  sezo kendini bozdu ama olsun. hayır ve bir kuş uçur favorilerimdir ayrıca.