sophia de mello breyner andresen

• temmuz 2004'te 84 yaşındayken vefat eden portekizli şair. portekiz'in en saygın edebiyat ödülü olan camões prize ödülüne 1999 senesinde layık görülen şairin, şiir hakkındaki şu beyanatı gerçekten hakiki şairleri özlemeye kâfi bir nedendir: "şiir; evreni anlama biçimim, evreni bir şeylerle ilişkilendirme tarzım, gerçekliğe sesler ve imgelerle katılımım. bu yüzden benim şiirim ideal bir yaşamdan değil, somut bir insandan bahseder: bir pencerenin açısından, sokakların tınısından, şehirler ve odalardan, bir duvarın gölgesinden, simadan, yıldızların sessizliğinden, uzaklığı ve parlaklığından, gecenin nefesinden, ıhlamur ve kekik kokusundan."
  
  ayrıca dante ve shakespeare'i portekizce'ye kazandıran şair hakkında joão césar monteiro tarafından 1969 senesinde çekilen bir belgesel de vardır.
• biliyorum
  
  biliyorum, yalnızım ve donmuşum yapraklar arasında.
  hiçbir mağara saklayamaz beni artık
  varlığımdan kopmuş bir göl gibiyim
  gözlerimde sönüyor görüntüler.
  
  boşlukta yarattığın melodiyi
  söylüyorum içimden. düşüyorum görüntülerden
  ölü bir kuş gibi donmuş toprağa
  düşen kuru yapraklar gibi
  
  çeviri: m. uyguner
• fernando pessoa
  
  gölgelere adanmış gerçek türkü
  senin hayatından çıkarılmıştır
  insan olmamak cesaretin
  bir pusulaya dayanan gemiciliğin
  yıldızların olmadığı sonsuzluk denizinde
  senin kendine has doğru görüşün
  
  yarattın ölçülü şiirini
  ve sen dört yüzü olan bir tanrı gibisin
  ve sen birçok adı olan bir tanrı gibisin
  alınyazısının olmayan anıtısın
  şimdi olmayan varlığını koruyan
  ve yok olan yollarda
  toplanamayan otlara benzedin
  
  çeviri: m. uyguner
• işte
  soyunmuşum bütün giysilerimden
  ayrılmışım büyücülerden, kahinlerden ve tanrılardan
  yapayalnız kalmak için sessizliğin karşısında
  sessizliğin ve yüzünün güzelliği karşısında
  
  fakat sen yoksun arasında bütün yoklukların
  omuzun dayanmıyor elin dokunmuyor
  senin bulunmadığın zamanın merdivenlerini iniyor kalbim
  ve rastlıyor sana
  ovalarda ve sessizliğin ovalarında
  
  kapkaranlık gece
  kapkaranlık ve saydam
  fakat yüzün ötesinde donuk zamanın
  ve oturmuyorum sessizliğin bahçelerinde
  çünkü sen yoksun arasında bütün yoklukların.
  
  sophia de mello breyner andresen
  çeviren: muzaffer uyguner