türkiye

• garip bir şekilde yaklaşık her 100 yılda bir vermiş olduğumuz diriliş, varoluş ve kurtuluş mücadelelerinin başlangıç dönemlerine girmiş olan cennet ülkemiz.
  
  bu sefer biraz erken geldi ama yine bir şekilde vücut bulup çıkacağız bu karanlık mezardan. şimdilik yapmamız gereken, hiçbir durumu kanıksamadan umut etmek. her şeye rağmen.
  
  bu süreçte atatürk yok, olmayacak diyenler de olabilir. evet yok ve dirilmesine ihtiyacımız da yok. zaten anlatmaya çalıştıklarına rağmen yokluğunun acizlik ve çaresizliği içersindeysek, eminim kabrini yıkmak isteyenlerden daha çok sızlatıyoruz kemiklerini. ne yazık ki içi boş ve abartılmış sevgiler ile popüler bir ikon haline getirdiğimiz atatürk'ün sadece fikir ve misyonunu benimsemek gerektiğini, aslında fani bedenine artık hiç ihtiyacımız olmadığını anladığımız zaman çoktan kurtulmuş olacağız diye düşünüyorum.
  
  "millet, fakr u zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir. ey türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; türk istiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır! muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"