24 mart 2020 herkesteki yoğun karamsarlık

• hayatım boyunca dünyaya gelmemin ailem için uğursuzluk olduğunu düşündüm. benim doğumumdan hemen sonra babamın koskoca kuyumcu dükkanını batırması ve ondan sonra devam eden zor zamanlar. gerçi bi' kuyumcu dükkanı nasıl olur da batar hala aklım almıyor. bu konuda rahmetli de kabahatli bence neyse.
  
  bugüne gelince de hepimizin ortak derdi malum. bunun yanında benim yaşadığım kişisel sıkıntılarım; virüs sebebiyle çalıştığım yerin kapatılması ve işsiz kalmam. turizmde çalıştığım için 'zor günleri atlattık sırada daha kötü günler var' gerçeğiyle karşı karşıya olmam gibi şeyler.
  
  tüm bunların yanında sanki başka hiçbir derdim yokmuşçasına eski sevgilimi onsuz günlerimi hala sayacak kadar seviyor ve özlüyor olmam. dertlerimi bölüyorum gün içinde. böylesi daha rahatlatıcı oluyor sanki. mesela bi' nasıl olacak bu işler güçler ev kirası faturalar diye düşünüyorum. sonra hop eski sevgilime dertlenip diğerlerini bir süre unutuyorum.
  
  şimdi ben bunları niye yazdım. bugün benim doğum günüm. 33 oldum. söylerken ağız çemçük bir hal alıyor. 24 mart 1987'de başlayan ve ekseriyetle devam eden karamsarlığımda bu sefer yalnız olmadığım için buruk bir sevinç yaşıyorum. çünkü 24 mart karamsar olmayı gerektirir.
  
  not: koç burcunun harikalığının farkında olan kızlar ekleyebilir.