35 yaşından sonra koşucu olmak

• zor iş olmalı. takibe aldım.
  
  uzun mesafeli jog tipi koşular kalp atağı tetikliyor ve dizleri yok ediyor. yüksek şiddetli koşular zaten idmanlı değilsen mümkün bile değil.
• eşim 48 ben 44 yaşında koşmaya başladık. ve ikimizde ne çocuklukta ne gençlikte hiç koşamayan insanlardık.
• birebir tecrübe ettiğim durum ve halen koşuyorum. daha geç kalmadan hemen başlanmalı
• futbol maçında bile koşmamak için sağbekte bekleyen bi şahıs olarak yapamayacağım olaydır , yapanları tebrik ederim ...
• gençken dayanıklı olunduğu nereden çıktı bilemiyorum.
  gençken yaratıcı olunur, yaratıcı sporlarda ve yaratıcılık gerektiren işlerde başarılı olunur.
  örneğin nadia comaneci 14 yaşında daha önce görülmedik biçimde tam puan alarak artistik jimnastik şampiyonu olmuştur.
  futbolcular, sanatçılar göze ve kulağa hitap eden eserlerini hep 20li yaşların başında vermişlerdir.
  30'lu yaşlar ise eski yaratıcılıgın gittiği ancak kendimizi ve vücudumuzu tanıdığımız yaşlardır.
  dayanıklılık gerektiren sporlarda bu yaşlar öne çıkar.
  örneğin başarılı boksörler 30'lu yaşlardadır.
• sağlığınız el veriyorsa 45'ten sonra da başlarsınız.
  
  koşmaya niyetliyseniz önce kötü alışkanlıklardan kurtulun. akabinde tedbir amaçlı bi kardiyo check up yaptırın. 1-2 5 kilometre derken bi bakmışsınız yarı maraton, maraton koşmuşsunuz.
  
  12 sene sigara içtikten sonra bırakıp koşmaya başladım. 12 yarı, 3 maratonum var. olmaz demeyin, oluyor.
• yeni beyaz yaka eğlencesi, düşük hızlarda, kendi gibi ununu elemiş eleğini asmis tiplerle paralı yarışmalara girip ego tatmini sağlayan koşucu türü.
  çoğu tip bu işlere karı kız ortam ayağına girer.
  başarılı olanları karıyı kocayı bosamis tiplerdir.
• bu deneyimi yaşayanlardan biri de benim. gerçi ben 34te koşmaya başladım şu an yaşım 35. ilk başlarda hız, motivasyon, süre konusunda epey sıkıntılar yaşadım fakat pes etmedim.
  
  koşmaya ilk başladığım zamanlarda 200 metrede tıkanıp bacak (özellikle kaval kemiği üstü) ağrıları filan yaşarken sonra sonra 600 metreye kadar çıkabildim.
  
  şimdi ise 5-6 km kesintisiz koşabiliyorum. hem yağ yakma hem de kendine güven açısından inanılmaz keyif veren bir eylem. tabi ki her gün değil ama düzene oturttuğunuzda çok çok güzel oluyor. ben bir gün dinlen bir gün koş şeklinde yapıyorum. sanki elimden kaçırdığım yıllara, fırsatlara koşup elde ediyormuşum gibi geliyor.
• liseden beri koşuyorum. uzun mesafe koşular tek başına çok zor oluyor gerçekten (mental anlamda). bunun için en az bir kişi ile birlikte koşmak daha motive ediyor insanı. ayrıca bir plan yapılınca tek başınayken kolaylıkla ertelenebiliyor fakat en az bir partnerin olmasıyla birlikte bu sayı neredeyse sıfıra iniyor. bundan dolayıdır ki sayın ekşi sözlük ailesi, istanbul avrupa yakasında (zeytinburnu civarlarındayım) olanlar ve koşu partneri arayanlar yeişillendirebilirler. her türlü tempoya ve süreye ayak uydururum, yeter ki bir takım oyunu çıksın ortaya...
• zaten bir ayağın çukurda... yolu yarılamışsın.
  ne yapacan koşup da? otur evinde ya.