*

  • bir süredir takip ettiğim ve aklımdaki sorulara, içimdeki duygulara tercüman olan bir blog.
    almadım blog

    kendi sözleriyle neden almadım? sorusunun cevabı şu şekilde: "1 aralık 2014-1 aralık 2015 arasında hiç bir şey satın almamaya karar verdim. her ne kadar az para kazanıp kıt kanaat yaşasam da bu karara beni götüren sebep kendi bütçemle ilgili değil daha çok dünyayı nasıl tükettiğimizi görmek ve alışverişin arkasında yatan psikolojik tatminle ilgili."

    tavsiyelerine uyarak almama rejimini uygulamaya çalışıyorum. kendisi kadar katı olmasa da şimdiye kadar her alma kararımda aklıma geliyor ve almıyorum. uzaktan uzaktan seviyorum onu ve üzerimdeki bu etkisini.
  • bundan 1 yıl önce, başarabilen için ciddi bir manevi tatmin sağlayacak yaşam biçimini uygulamaya koyan selma hekim'in blogudur, mottosudur.

    bloguna bakınca, dedikleri/yaptıkları aslında olmayacak şeyler değil, hatta kredi kartını kapatma konusunda benzer bir süreçten geçtiğimi söyleyebilirim, işe yarıyor.

    kafama takılan noktalar ise, 1 yıl içinde hiçbir şey almayıp nasıl para biriktiremediği ve konser, sinema, festival gibi kültür sanat aktiviteleri için nasıl çözümler bulduğu kısmında daha çok. ya da arkadaşları hadi rakıya gidiyoruz dediğinde çat diyip bir gecede 100 lira verebiliyor mu bi yandan 8-9 aydır eve kapalı yoğurt, şampuan almazken? nasıl direniyor bu dış faktörlere?

    nitekim zor, ama çaba takdir edilesi.

    bir de şunlar var:
    (bkz: sade yaşam)
    (bkz: voluntary simplicity)
  • "menevşe koymuşlar gülün adı
    almadım dünyadan ben muradımı
    amanın ninnah ninnah esmerim vay vay"
  • uygulamayı çok istediğim karar. gerçekten mümkün olduğunu ve şöyle güzel bir ruhsal arınma yaşatacağını da biliyorum. fakat hep bir ihtiyaç çıkıyor/çıkarıyorum. bir kadın tarafından başarılmış olması kesinlikle takdir edilesi. umarım bir gün inat edip başarabilirim.
hesabın var mı? giriş yap