barbiel

• akrep burcunu temsil eden meleğin adı.
• iel li barbie nin sakasi gibi duruyor.
• altıncı nesil bir yazar.
• kocaman zaman geçmiş üzerinden, meğer bu peri ekşi sözlüğe inmiş, gelmiş beni bulmuş, ben buradayım lvz demiş. meğer ben de o periyi ne çok özlemişim, aradan yıllar geçmesine rağmen sanki en son geçen gün mutfakta yumurtaları benden daha güzel olmak üzere kırmış, kucaamızda portakallı kurabiye dolu tabaklarla sohbet etmişiz....sonra o meşhur film şeritlerinin değişik bir versiyonundan geçiyo önümden de, ne güzel gezmişiz biz, ne çok eğlenmişiz. barcelona sokaklarında daha hızlı koşabilmek için en yakın dükkana sokup terlik aldırdığım kadın bu yahu...artık nereye koşuyorduk, niye koşuyorduk bilemiyorum, ama küçüktük, hiçbirşeyin nedenini sormuyorduk o zamanlar, çok çok gülüyorduk sadece...aynı sahneyi paylaştığım kadın sonra bu. saatler süren gülme krizlerine, anında sonlandırılan tatlı krizlerine girdiğim kadın. kendi güzel sesi ayrı güzel kadın, tatlı kadın, eğlenceli kadın... bali'de havalar nasıl diye sormak istediğim kadın...
• gerçekten de tam bir akrep burcu kadını. ayrıca sağlam bir üslubu var. pek yazmıyor ama.
• istanbul asigi, yorgun ve mutsuz anlarinda bile umutlu kadindir. sevdiklerine uzaktan bakan, ufacik sevgi sozlerine, minnacik bir sarilmaya kucucuk bir cocuk gibi kucak acan kadindir belkide,
  
  5 yasinda, bisikletli bir cocugun bilerek carpip dusurdugu elma sekerini arayan, aglarken sarilan, cok icten sarilan ve seven, cikarsizca seven insanlari arayan, gozleri yasli bir kiz cocugudur kendisi. 5 yasindan beri bilmektedir suurlu vicdansizligi, fakat inanmaktadir halen umarsizca varolan insanliga.
  
  aci cekmeninde mutlulugunda en kiymetlisini bilmektedir her insan gibi. bilmektedir acininda mutluluk kadar degerli oldugunu. hayiflanmaktan hoslanmaz hicbir zaman, icinde olmadigi mutluluklarin hayalide yeter ona.
  
  sevdiklerinin uzakta biryerlerde mutlu oldugunu bilmek kafidir. yakinlik uzaklik kavramlari cok farklidir dunyasinda. sevmenin sahiplenmek, alikoymak olmadigini bilir. kalbini yaralayanlari affedip ozgur birakir her defasinda. cunku bilir bir yaradan ne buyuk degerler kazandigini.
  
  zaaflari vardir, yanlislari, hatalari, sabirsizligi. bir istanbul asigidir cunku ruhunu tamamlar istanbul, onun kadar zarif, onun kadar degerli olabilmek icin soz verir kendisine heran fakat hep biryerlerde hata yapar istanbul gibi.
  
  her sali carsamba uygulamak uzere kararlar alir neden pazartesi degil diye soranlara pazartesinin ugurlu olmadigini dusundugunu soyler, pazartesinde cok fazla dilek vardir insanligin tutamadigi cunku, insanlik her baslangic gibi haftanin ilk gununede cok anlam yukler diye o herkesin yuklenmedigi bir gunu tercih eder.
  
  her cumartesi yildizlari izler penceresinden ve dilek tutar, bilirki yurekten dilenen hersey gercek olur.
  
  dedesiyle ucurtma ucuran, ruzgarin goturdugu yere gidebilen, denize dalip bir avuc kum cikaran, yagmurda islanmayi seven 5 yasinda bir cocuktur, korkusuz, acimasiz, direnen ve degisen, gitmeyi, gidebilmeyi bilen bir kadindir yeri geldiginde.
  
  herkes cok iyi tanidigini soyler fakat henuz iyi bir bilen cikmamistir hayatta.
• artık buraları pek sevmediğini bilsem de, hadi artık gelse de en son dün görmüşüm gibi boynuna sarılsam, sonra seneler önce kaldığımız yerden devam etsek dediğim bitanecik.