• threstir filmi ile dikkatleri üzerine çeken izlandalı yönetmen runar runarsson'un son filmi. 56 farklı kesitten oluşan film günümüz izlanda'sından noel manzaraları sunuyor. mozaiğin parçaları gibi işlenen film, noel günüyle ilgili bir resim sergisindeymişsiniz hissini uyandırıyor. filmin müzikleri ise ekran yansıyan tablolara ayrı bir renk katıyor.
  • echo ismiyle de bilinen, izlandik ziyafet. hepsi sabit açılı ve tek planda çekilmiş, hemen hepsi de sosyal ve toplumsal bi sorunla yüz yüze kaldığımız, ama birbiriyle bağlantısı olmayan videolardan oluşan bi kolaj.

    runarsson'un sparrows'unu da pek beğenmiştim 4-5 yıl önce ilk kez izlediğimde. onu referans alarak izlemeye başladım bergmal'i de ve yine çok vurucu buldum. hemen her insani duyguyu yansıtmaya; dahası, yoksulluktan varsıllığa, yalnızlıktan kalabalık ailelere, göçmenlikten bağımlılığa, gençlikten yaşlılığa kadar izlanda'nın demografik yapısını kare kare anlatmaya çabalamış runarsson. sabitlemiş geniş açılı lensi uygun bi yere, bize de kadraja giren birden çok insanı takip etmek kalmış sanki. bi belgesel olarak bakıldığında da çok vurucu. kimi hikayeler insana dair, dünyanın her yerinde her gün yaşanıyor. kimileriyse dünyanın en soğuk yerlerinden birinde yaşayan insanların gündelik yaşam pratiklerini gösteriyor. noel rutinleri, aile ilişkileri, politik doğruculukları, kokulu balıkları, emekçileri, emek sömürücüleri, finans-kapitale teslim olmuş pazar ekonomisi, bankacılık algoritmaları, sosyal adalet savaşçıları ile reykjavik'ten kareler... hem iyi film, hem de iyi belgesel...
  • 2019 runar runarsson izlanda-belçika filmi. film 56 bağımsız sahne ile izlanda christmas'ını yansıtıyor. geride bıraktığı his için compassion diyebilir miyiz? *

    hem de 39. istanbul film festivali 'nin çevrimiçi programı kapsamında dün gösterilmiş. bizse taa ne zaman mubi 'den izlemiştik. bana tote bagimi hala vermesen de büyüksün mubi :(
  • yönetmenliğini rúnar rúnarsson'un yaptığı, oyuncu kadrosunda nadía sif líndal, telma huld jóhannesdóttir, patrik nökkvi pétursson, ágúst örn b. wigum, hera matt ve hansel eagle'ın yer aldığı film.

    dünya prömiyerini 72. locarno film festivali'nde yapan filmin ülkemizdeki ilk gösterimi ise 39. istanbul film festivali kapsamında gerçekleşecek.

    rúnar rúnarsson kuşkusuz izlanda'nın en heyecan verici isimlerinden biri. kısa filmi sí?asti bærinn ile oscar'a aday olmuş, ilk uzun metrajı eldfjall ile cannes'da boy göstermiş, büyüleyici bir büyüme hikâyesi anlattığı ?restir zihinlere kazınmıştı. 56 sahnede modern bir izlanda portresi çıkaran yeni filmi bergmal, rúnarsson'un kariyerinde yeni bir yola işaret ediyor. belgesel ve kurmaca sahneler aynı potada eriyor, filmin merkezsiz, kaleydoskopu andıran yapısı baş döndürücü bir çekim yaratıyor. noel vaktinde izlanda'dayız; bir çocuk korosu şarkı söylüyor, bir tarla alevler içinde yanıyor, bir mezbahada tavuklar hizaya geçiyor... parçaların bütünden fazlası ettiği, hiç alışık olmadığımız türden bir "noel öyküsü" anlatıyor film.
  • izlanda'da noele dair kesitler. çok güzel görüntüler, iyi tasarlanmış sahneler ve bir sürü kısa kısa hikaye... ancak bu kadar. ötesi berisi yok. izlemesi keyifli, izledikten sonra unutulası. deneysel bir iş eyvallah ama, bu tarzın daha iyisini gördükten sonra maalesef o kadar da tat alamadım.

    (bkz: manifesto)

    6/10.
  • yenilenme, yeniden doğuş, kuşak çatışması, göçmenlik, sınıf farkı, aile içi şiddet, aile içi huzur vs. gibi konuların izlanda gibi küçük bir ülkede yankılanmasını adıyla müsemma şekilde seyirciye sunan film. bana fazla roy andersson geldi.

    ayrıca;

    (bkz: counterpoint)

    (bkz: iceberg theory)

    (bkz: ihmal kuramı)

    ve

    (bkz: der siebente kontinent)
hesabın var mı? giriş yap