bok yiyen ^*

• toy, bilmez, kişilere ithafen kullanılan bir deyim... "halt etmişsin" manasına da yakındır demek istiyorum
  
  - bill gates abi, bir sıkıştırma programı yaptım, her şeyi 1 kb'a sıkıştırıyor ama henüz açmasını yapmadım, yapsam yardımcı olur musunuz ?
  - hadi ordan bok yiyen...
• bazen azar anlamında kullanılır.^*
  - yine mi dağıttın buraları, çabuk topla bok yiyen seni.
• saprofit adı verilen çürükçül bakterilerin adının türkçeye birebir çevrilmiş hali.
  latincede sapro, afedersiniz, bok demektir.
  saprofit de bokyiyen anlamına gelmektedir.
• karadenizliler tarafından saçma sapan davranan kişiye verilen isimdir. "poh yiyen" diye telaffuz edilir.
• yalnızca kişilere değil, şeylere ve durumlara da getirilebilen, anlam olarak "allah'ın belası"na yakın duran sıfat; yine bir karadeniz ağzı klasiği.
• norveç'te yaptığım bir konferans sonrası hazır mikrofon bendeyken dedim biraz da yemeklerinden bahsedeyim şunların: bakın hacılar bazı yemekleriniz cidden lezzetli ama bazıları da yenmiyo bile yani güzel yapalım diye uğraşmışsınız da olmamış pek, kusura bakmayın. gülüşmeler felan... sonra sahneden inince zencinin biri yanıma geldi ve dedi ki " bu kadar dürüst olduğun için teşekkür ederim. türkiyeyi bi kere ziyaret ettim, izmir'e gittim, orada evinde kaldığım kadın bana dedi ki "you are a bokyiyen"... tabii beni bir gülme tuttu. sordum biliyor musun mu bokyiyenin ne olduğunu diye; evet biliyorum, öğrendim dedi. vedalaşırken "no bokyiyen no bokyiyen" diye bağırıyordu.
  
  (bkz: bu da böyle bir anımdı)
• bok yiyen'i bilmem ama rizelilerin ağzından duyduğum bokiyen oldukça güzel bir küfürdür. yani küfür de denmez aslında; sempatik hakaret gibi bir şey. genelde şaşırıp sinirlendiklerinde kullanıyorlar.
  mesela: bokiyen haunun horiya niişi var? (bok yiyen, onun orada ne işi var?)
• karadenizde kullanımında bir sempatiklik sezdirilerek konuşmaya dahil ettirilen deyim.
• sarcophagus 'etyiyen' olunca, hela/yüz numara da bokyiyen olur, araya bir kavram köprüsü atmış oluruz.
  
  (bkz: bokyiyen)
  (bkz: yiyen/@ibisile)
• (bkz: pok yiyenun uşağu)
  (bkz: fuşki)