*

  • latince, positus(pozisyonlanmis) ve contra(zamin uzerine dayali durma/against) kelimelerinin birlesmesiyle olusmustur. contrapposto, yuruyus eylemi sirasinda, bir bacagin vucudun butun yukunu alarak dengeyi saglamasi, oburunun de bu durumda bos kalmasiyla birlikte omuzlarda olusturdugu asimetridir.ingilizcesi icin (bkz: counterpoise)
  • defile sırasında mankenlerin podyumun sonuna ulaştıkları anda, geri dönüp yürümeye başlamadan evvel verdikleri bir poz vardır hani; el belde, bir ayak önde ya da yanda, vücut ağırlığı diğer ayağa aktarılmış vaziyette... işte contrapposto, resim ve heykelcilikte insan figürlerinin bahsigeçen biçimde duracak tarzda yerleştirildiği üsluba verilen isimdir. figürleri daha rahat, daha doğal ve dolayısıyla da daha gerçekçi kılan bu üslup, klasik dönem yunan sanatçılarınca keşfedilmiş, orta çağ sanatında terkedilmiş, rönesans döneminde klasik anlayışın yüceltilmesiyle beraber -donatello'nun öncülüğüyle- tekrar kullanılmaya başlanmıştır. donatello'nun david'inin pozu, bu duruş biçimine örnektir.
  • heykel ya da resimde figürün klasik duruş motiflerinden biri.
  • heykel veya resimde kullanılan klasik duruş biçimlerinden biridir. michelangelo'nun ''davut'' isimli heykeli, bunun en yetkin örnekleri arasında yer alır.
  • vücut ağırlığının bir bacağa bindirildiği ve öbür bacağın dizden hafifçe kırılarak serbest bırakıldığı duruştur. mikelanjın davut heykelinde güzel bir örneği vardır. sadece dizi kırmakla olmuyor aynı zamanda omuz da dahil tüm vücut kaslarını oraya yönlendirmek yüksek anatomi bilgisi gerektirmektedir.

    (bkz: davut)
  • sağ adımın hafif önde, sol bacağın geride vücut ağırlığının sağ bacak üzerinde olduğu duruştur.
    antik yunan döneminde polikleitos' un doriforus/mızrak taşıyıcısı heykeli praxiteles'e örneklik ve önderlik etmiştir.
    knidos afroditi - praksiteles; kopyası vatikan müzesinde sergilenmektedir.
    antik yunan döneminden sonra ilk kez rönesans döneminde botticelli eserlerinde görülür.
    (bkz: primavera)
    edit: imla
  • ilk olarak antik yunan dönemindeki heykellerde rastlanan, ve heykellere daha gerçekçi * bir duruş veren; gerçek hayatta da insanların ayakta dururken refleksif bir şekilde takındığı duruş şeklidir.

    duruş genel olarak; bir bacak düz dururken diğer bacağın dizinin bükülmesi, dizi bükülen bacak tarafındaki kalça diğerine nazaran daha aşağıda durması şeklinde betimlenebilir.

    mesela
  • türkçede "s duruşu" olarak da kullanılır. *

    (bkz: s duruşu) *
    türkçeye devşirme: (bkz: kontrapost)
  • italyan rönesans sanatçıları tarafından geriye dönük olarak adlandırılmış bir kavramdır. ağırlığını tek ayağı üzerine vererek durduğu için omuzları ve kolları, kalçalarından ve bacaklarından ters yönde kıvrılan insan figürünü betimler.

    (bkz: davut heykeli)
  • günümüzde yerini, bir adımın diğeriyle aynı doğrultuda pozisyon aldığı, bacakların ayaklardan bele doğru dar açılı bir "v" harfini andırdığı pozisyona bırakmıştır. herhalde kalın baseni ve büyük kalçayı küçük gösterme çabası. ilizyon.
hesabın var mı? giriş yap