aşka dair ^*

• cahit zarifoğlu'nun pek anlayamadığım bir şiiri:
  
  aşka dair
  ------------------------------
  1
  kapılmadıkça ora
  arar sivri uçları gövdeni
  sokak kalabalığında
  
  yok sevgili
  gibi yok yalnız kaldın
  bu ağır yükü tek başına
  taşıdın taşıdın hülyaya daldın
  
  2
  diren su
  çok benizli at nal sesi
  bırakmadan evlerimizin kaslarına
  
  karşı geliyor
  gövdenin ıhlamur yumuşatmasına
  yolladıkları
  
  o yollar -ince- urgan dövünmeler
  yorgan altında
  fokurdayan kızamıklı çocuklar
  
  aşka dair - sus
  diren su
  kas elimi - avucum omuzlarında
  
  ve aşktır ka
  kanadını yayıyor
  ün içinde güvenerek
  adını koyuyor ortaya
  aşkla yapyalnız
  dım ben
  dört tabuta benzeyen odada
  sıkılarak birbirimizden
  vurmaktan yorulmuş
  kıyı kayalarına
  bir kadın akmasaydı
  tarihi gergedan yolu ormanlarda
  
  gelerek
  
  biraz yakın biraz uyu biraz kok
  kırk lokma bir damla
  kan
  kırk damla
  
  giderek
  
  hayır kalbim
  yorulmadım hayır hayır
  yıkıl daha