• haram olduğu için domuz eti yememek, müslüman toplumun müslümanlıkla ilgili taviz vermediği tek günahtır. bu özelliği nedeniyle, sosyolojik açıdan, domuz eti artık bir günah kategorisinden çıkıp "tabu" kategorisine yerleşmiştir.

    avrupa gibi domuz etiyle en içli dışlı yaşanan yerlerde bile bu tabu gücünü korur. öyleki avrupadaki müslümanlar (türklerin de neredeyse hepsi), alkol tüketip satarken, domuz eti tüketip satmaya karşı aşırı hassas tavır alırlar ve ne kendilerinin ne de çevresindeki diğer yakınlarının domuz tüketmesini hoş karşılamaz, dahası sert tavır alır. bu kısım da üzerinde durulması gereken kısımdır. kendisi tüketmediği gibi tüketilmesini tolere etmez. müslüman bir ailede eve alkollü gelirseniz, hafif azar işitip, mesele tolere edilebilirken, kimse elinde bir parça domuz etiyle eve giremez.

    direk olarak domuz eti yemek bir kenara, alınan başka ürünlerin içeriğinde domuza ait bir ürünün kullanılıp kullanılmadığı sıkıca incelenir.

    alkol tüketmek ve satmak gibi, diğer günahlar (veya haramlar) için de aynı şey söz konusudur. hak yemek (vergi kaçırma, taksicinin, pazarcının, vesaire müşterisini kazıklaması), zina (ya da eyleme geçirilen cinsel arzular), yalan söylemek, küfür etmek, kavga etmek, imkanın varken yardım etmemek, anne-babayı üzmek, oruç tutmamak, namaz kılmamak, gusül almamak, sözünde durmamak, büyü yapmak, kumar oynamak, vesaire...

    tüm bu günahlar, tasvip edilmemesine karşın, bir tabu haline dönüşmemiş, etrafta herkesin, sıkça, hatta gizlemeden rahatça işlediği günahlardır. hatta daha da ekstremleştirirsek, insan öldürmekle dahi kıyaslanabilir. insan öldürmüş bir kişinin bile domuz eti yemekten imtina edeceği söylenebilir.

    bir tarafıyla (zavallı domuzların canınından olmasını bir kenara bırakıp insan türü açısından bakarsak) domuz eti yemek diğer tüm günahların yanında en masum günahtır. çünkü hiçbir insana zarar vermez, veya zarar verme ihtimali olan bir atmosferi oluşturma ihtimali yoktur. (örnek, alkol içer iradeni yitirir ve yanlışlıkla veya bilerek birisini öldürebilirsin)

    o nedenle, domuz eti, dinen haram, sosyolojik açıdan tabudur.

    edit:
    çeşitli savlar var. öncelikle bu savların hepsinin, bir "mazeret" üretme eğiliminden öteye gitmediğini belirtmem gerekir zira bu savlar yanlış ve belirsizdir, veya savı öne sürenin savla ilgisi bulunmamaktadır.

    1- "islam öncesi türkler yemezdi, bu islamla ilgili değil, türk olmakla ilgilidir."
    mesele geçmişte insanların neyi neden yaptığı değildir. türklerin islam öncesi domuz yemediği muammadır. ama doğru olarak kabul edelim. kimsenin eklemediği bilgi de ekleyeyim. göçebe veya suyun az bulunduğu (arap bölgesi) toplumlarda domuzun tercih edilmeme sebebi, domuzun diğer hayvanlara nazaran aşırı su tüketmesi olarak gösterilmektedir.
    asıl soru, bugünkü eylemlerini kültürel bir alışkanlık neticesiyle mi yoksa dini bir gerekçeyle mi gerekçelendirdikleri sorusudur.
    gidip en yakındaki müslümana domuz eti sunup "neden domuz yemiyorsun?" diye sorulduğunda dini karıştırmadan bir cevap veriyorsa (ki aşırı düşük ihtimaldir) ve üzerine yakınının yemesine toleranslı bakıyorsa, o zaman bu savın üzerine eğilinebilir.

    2- "domuz pis hayvan. kendi bokunu yer"
    domuzun pis hayvan oluşu da tartışmalı bir mevzudur. bir hayvanın pis oluşunun kriteri nedir?
    kendi bokunu yemek mi? peki o vakit tavuk? veya müslüman olarak yenmesi salık verilen diğer tür canlılar?

    3- "domuz eti sağlıksızdır"
    bu nedenle domuz eti yemeyen kitlelerin sağlığına dikkat ettiği anlamı ortaya çıkar.
    aynı kitle, diğer tüm sağlıksız aktiviteleri gerçekleştirebildiği halde (işlenmiş et yemek, sigara-alkol tüketmek, şeker-tuz, margarin, kola, kokoreç, midye ve yüzlercesi) kaldı ki domuz etinin sağlıksız oluşu tartışmalıdır. birçok araştırmaya göre de bu bilgi yanlıştır.
    bu araştırmalar domuz etinin koyun veya diğer "haram olmayan" tür hayvanlardan daha sağlıksız olmadığını gösterir.
    ve nasıl bir sağlıksızlık ise, domuz tüketen milletlerin ortalama ömrü 100 yıla yaklaşmışken, sağlıklı müslüman toplumlar 60'lara gelince tökezlemeye başlamaktalar.

    4- "domuz eti güzel değildir"
    tatmadığı şeyin tadını bilmek de yine, kasaba dışına çıkmadan dünyayı anlatan yurdum insanının bir huyudur.
    diğer yandan, bu çok kişisel bir yorumdur. bir lezzetin "güzel" veya "çirkin" oluşu, bir kitlenin alışkanlığına mal edilemeyecek kadar kişiseldir. kişinin yaşı kemale erdikten sonra domuz eti yemesinden dolayı etin tadı güzel gelmeyebilir. ancak bu etin güzel olmamasından dolayı değil, kişinin alıştığı damak tadına hitap etmemesinden kaynaklanan bir "güzel değil" sonucundan olması yüksek ihtimaldir.
    işkembe çorbası hiç içmemiş kişiye işkembenin kokusunun bile dayanılmaz gelmesi gibi. ancak içicileri tarafından işkembe çorbası dünyanın en güzel çorbasıdır.

    5- "türkiye pazarına domuz eti girse ve ucuz olsa herkes yer"
    bunun gerçekçi olup olmadığını, avrupaya bakarak görebiliriz. zira domuz eti çok ucuzdur ancak oradaki müslüman toplumlar (ve türkler) bu ucuzluğuna rağmen domuz eti tüketmemektedir.

    6- "bir günahı işliyor diye hepsini işlemek zorunda mı?"
    bunu yazan arkadaşlar zaten şu pisa araştırmalarında okuduğunu anlamayan güruha tekabül ediyor. domuz yesin dediğimiz yok. domuz yeme eylemine karşı toplumun takındığı tavır buradaki mesele. bu tavrı diğer günahlara göstermezken, domuz yemeye göstermesindeki ikiyüzlü çelişkiyi ortaya koyuyoruz.

    7- "sana ne yeaa!", "tercih meselesi"
    burada da pisa okuduğunu anlamayanlar güruhu karşımızda. öncelikle sanane ya diye bir yaklaşımda bulunan birisinin ekşide yazar olarak amacı nedir belirsiz. burada kendimize ait günlük yazmıyoruz. hayata dair fikirlerimizi, tespitlerimizi paylaşıyoruz. yaklaşımın 'sana ne' ise, çık ekşiden git tv izle, ne işin var burada! diğer yandan "sana ne" demesi gereken kişi sen değilsin, "sana ne" diyebilmesi gereken kişi, domuz eti yiyince tepki gören kişi çevresindeki insanlara sanane diyebilmeli. insanlar da 'evet bana ne' diyebilmeli. işte tüm mesele de bu.

    biraz ters mantık düşünelim. bu sorunun cevabını kendiniz verin; mahallenizdeki müslüman bir kişinin içki içmediğini, zina yapmadığını, kumar (iddia vs) oynamadığını, kimseyi kazıklamadığını ve diğer hiçbir günahı işlemediğini düşünün. ama aynı kişi sabah akşam domuz eti yesin. bahçesinde sürekli domuz beslesin ve zamanı gelince kesip ailecek yesinler. sizce bu adama ve ailesine çevresinin yaklaşımı ne olurdu?

    sevgiler.

    edit 2: eklemeler ve dilbilgisi

    edit 3: vejeteryan ve ateist
  • riyakarlığın dik alası.

    geçenlerde kalabalık bir grup alkol eşliğinde sohbet muhabbet halindeyiz. mevzu domuz etine geldi, lezzetlidir değildir, günahtır vs.
    birisi çıktı, 'abi günah işte neyi tartışıyorsunuz, ben yemem' dedi. bunu derken de elindeki bira şişesini sallaya sallaya konuşuyor. sabırla sözünün bitmesini bekledim. sonra dayanamadım, 'lan yavşak elindeki ne senin?' diye sordum.
    biraa diye cevapladı.
    e domuz eti günah da bira sevap mı, neyin kafası lan bu dedim.
    3 saniyelik south park sessizliği sonunda 'bira başka, domuz eti başka' dedi sadece.
  • ee yani domuz eti yiyiyor musun, yemiyor musun ?
    amaç ne?
    yiyin tabularınızı yıkın mı?
    yiyin günah işleyin mi ?
    yiyin günah değil mi ?
    yiyin ibneler her poku yiyorsunuz domuz neden yemiyorsunuz mu?
    beni neden yemiyorsunuz serzenişi mi?
  • türk tipi müslümanlık.
  • bir insan hayati boyunca yuzlerce kere yalan soyleyip hic domuz eti yemese mi daha gunahkar, yoksa yuzlerce kere domuz eti yiyip hic yalan soylemese mi?

    hani "islamla bagdasmaz buyuk gunah" dediginiz sey kuran'da bir cumlecik yaziyor da ondan. yalan soylemeyin diye de yuzlerce cumle var. standart bir dindarin hayati boyunca yuzlerce kere yalan soyledigini ve "cennete gidecegini" dusunursek, duz mantikla hayatim boyunca hic yalan soylemesem her gun domuz etiyle beslenebilirim.

    case... solved.
  • bu konuda en garip yaklaşıma bu hafta sonu denk geldim. yemekte aynı masada oturduğumuz batı trakya türkü bir dayı elinde ki içkisini göstererek bu haramdır fakat domuz eti yasaktır diyordu. dayı bu şekilde ayrım yaparak vicdanını rahatlatıyordu ulaştığı kafaya erişemeyeceğimi düşündüğüm için açıklama yapmak bile gelmedi içimden.
  • sözlükte bir arkadaş yazmıştı aradım bulamadım. eğer bulan olursa yada ben bulabilirsem editlerim.

    yani diyordu ki müslümanlıkla alakası olmayan meseledir. türkler müslüman olmadan önce de domuz eti yemezlermiş. şaman geleneğiyle alakalı bir durum. yani eğer domuz eti haram olmasaydı zaten yine türkler tüketmezdi.
  • domuz eti tabusunun ele geçirdiği kişiler -aynı toxoplasma gondii parazitinin beyinde bir takım etkilere neden olduğu gibi- kendi iddialarını desteklemek için bir takım hikayeler uydururlar, kendi varsayımlarına inanırlar.

    türk toplumunda domuz eti bir tabudur. yolsuzluk, yalan söylemek, hırsızlık, dolandırıcılık, namertlik, orospu çocukluğu tabu değildir. tabular mantıkla savunulmaz. alışkanlık gibi, psikopatlık gibi bir şeydir. o yüzden türk toplumunda malesef her türlü gerçek "ahlaksızlık" gırla giderken domuz eti konusu sanki hayati bir şeymiş gibi önem taşımaya devam etmektedir.
  • işlediği bütün günahlar allahla kendi arasındadır, başka kimse karışamaz haa sürekli durmadan diğer günahlarını göz ardı edip sanki kendisi mükemmelmiş gibi başkalarının günahlarına laf ediyorsa o zaman bir sıkıntı vardır.
  • domuz eti o kadar da lezzetli bir şey olmadığından olsa gerektir. alışmadık götte don durmadığından kokar da.

    oğlak eti falan gibi klasik dana kuzu tavuk üçlemesine göre lezzetiyle öne çıkan bir şey olsa yerdi bizimkiler.

    bi bacon lezzetli, o da işte eh.

    ayrıca bizde sürü psikolojisi olduğundan, ilk taşı atan olmak harcımız değildir. alkol kullanan çoktur o yüzden ben de içsem kim ne dicek korkusu olmaz, içerler. ama hali hazırda hemen hiç işlenmeyen bu günahı işleyenlerden biri olmaya götü yemez. çok çekici bi tarafı olmadığı için de boş verir.

    edit: imla
hesabın var mı? giriş yap