hiç tanımadığı birine üzülmek ^*

• genelde tek başına bir işle uğraşan insancıklara dışardan bakılınca ister istemez içine düşülebilen durum. sadece kafayı kaldırıp çevreye bakmak yeterli olur çoğu zaman bu hissiyata kapılmak için. tek başına dosyaları karıştıran bir mühendis, raporu sunmak için müdürün telefon konuşmasının bitmesini bekleyen sekreter, masadan çay bardaklarını hiçbir şey demeden alan görevli, parasını saymakta olan yaşlı bir amca veya sadece yere bakarak yürüyen biri... öncesini sonrasını bilmeden sormadan üzülür insan, bir anlık morali bozulur. çevredeki insanların kayıtsızlıklarına sinirlenirsiniz ama yapılacak bir şey yoktur çoğu zaman. bazen yardım etmek istersiniz ama cesaret edemezsiniz ya da yardım teklif ettiğiniz birinin terslemesiyle, başkasının gözünde az önce haline üzüldüğünüz kişinin durumuna düştüğünüzü hissedersiniz, cesaretiniz kırılır. zamanla körelir bu duygu çoğu kişide. bu duygusu körelmiş insanlar da hayatta başarılı olurlar nedense...
• yaşanmış onca yılın yorgunluğuna rağmen hala ekmek parası, iş güç peşinde koşan yaşlı amcaları görünce olandır. sadaka istemez çünkü onlar, yardım etmek isteseniz kabul etmez. o nedenle ihtiyacınız olmasa da ne satıyosa mesela alırsınız, hissettirmeden, belki biraz muhabbet edersiniz... ama sanmayın ki evinize bugunku vicdan dializimiz de bu kadardi diye dönülür. birileri sefa içinde yaşarken, yaşlısına sahip çıkmayan bu ülkenin vatandaşı olmak daha çok koyar adama, içini ezer.
• insaniyet belirtisidir, endişeye gerek yok.
• insan olmaya en cok yaklasildigi andir,
  
  benden ote bir ben var bende,
  "ben" demiyor, once "sen" diyor,
  bakiyor cevresine,
  ve diyor "neden"...
• (bkz: hayata dair ic burkan detaylar)
• kız tarafı olarak gittiğin düğünde, pasta kesimi için gelin ve damadın anne ve babaları çağırıldığında, hiç tanımadığın damadın bir yanı boş bir şekilde eşi, kayınvalidesi ve kayınpederiyle fotoğraf çektirdiği esnada suratında oluşan yapmacık gülümsemeyi görüp üzülmektir.
• (bkz: worldtraveler)
• (bkz: empati)
  fazlası öldürücüdür ama kararı bizi insan yapar.
• insan olmak sadece.
• - hiç tanımadığın birine nasıl üzülürsün ya?
  + ama otobüstelerdi yaaa.
  - eee?
  + e ben de cipteydim. nasıl üzülmeyeyim yaa?
  - dayaklarla yaşıyorum.