ideal tip

• benim ideal tipim,beni ideal tipi olarak gören insandır.kahretsin,çok büyük laf ettim yine yaa!
• max weber tarafından ortaya atılan bir kavramdır.
  
  sanıldığının aksine weber bir ideal tip yaratıcısı değil, bizzat "ideal tip" kavramının yaratıcısıdır. ha ondan önce pratik uygulaması olmamış mıdır? olmuştur, ve fakat kavramın adını koyan weber bey hazretleridir.
• "olm x diye bi şey yoktur, o sadece masallarda olur" söyleminin bilimsel süsü verilmiş halidir.
• ben diyorum ki belkide max baba ideal tip derken bir cafe de efenim bir restooorantta garsonun sizden beklediği kafasında oluşturduğu bahşiş miktarını kastediyodu.
  belki de tip derken bahşişti olay..
  aah ahhh..
  (bkz: geç saatler)
  (bkz: araştırma yöntemleri)
  (bkz: cengiz arın)
• idealler gibi kişiden kişiye değişen bir kavramdır
• kişiden kişiye değişmezler. ama "tarih-dışı"dırlar ^*.
• yanlışlanamazlar. ancak "yararsız" kabul edilebilirler. bu da tamamen ideal-tiplerin kurgulanmasının işlevselliğinden kaynaklanmaktadır.
• ideal tipler, genel kavramlar olarak, webber'in dünya dünya tarihinin betimleyici verilerini karşılaştırmalı çözümlemeye hazır hale getirmekte yararlandığı düşünsel araçlardır.
• herhangi bir toplumsal göstergenin temel ve ayırt edici özeliklerinin toplamı olan şeydir. j.h.tuner "ideal" sözcüğü yerine "saf" sözcüğünün kullanılmasının daha doğru olacağını söylemiştir. zira ideal tip bize tanımlanması istenen şeyin en belirgin yanlarının bir özetini verir, bu da süreç içinde kavramsallaştırmaya ve anahatları belirlemeye yarar. bu da ideal" sözcüğünde içerili olan "olması gereken"e değil, arıtılıp, en belirgin hale getirilmiş, üst soyutlama amacına hizmet eder.
• alman sosyolog max weber’in geliştirdiği metodolojik bir araçtır. weber’in ıdeal tipleri oluşturma çabasının gerisinde toplumsal eylemi neyin motive ettiği sorusunun pek de kolay olmayan cevabına yoğunlaşması yatar. weber, beşeri eylemlerin, aktörlerin kendi davranışlarına ve başkalarının davranışlarına uladıkları subjektif anlamların keşfedilmesi suretiyle anlaşılabileceği inancını taşıyordu. weber’e göre subjektif/öznel anlamlar toplumsal yapıları yaratan ve onlara hükmeden yasaların ve belli düzenliliklerin anlaşılmasında son derece önemliydi. bu düzenlilikleri keşfetmek imkan dahilindedir. zira toplumsal/sosyal eylemin yeknesaklığı son derece yaygın bir hal almıştır. eylemler çoğu durumda aynı bireyce tekrarlanır ve aktörlerin eylemlerine uladıkları öznel anlama tekabül ederler.
  
  bir ideal tip somut olaylarda/örneklerde bulunan sapmaları olduğu kadar benzerliklerin tespiti açısından da önemli bir araçtır. ıdeal tipler ahlaki ideallare ya da istatistiksel ortalamalara göndermede bulunmazlar ve münferit bir hareket tarzını tanımlamazlar. ıdeal tipler araştırmacının tipleri belli bir olaya, olguya ya da sosyal yapıya yol açan koşullara veya ilk ortaya çıkışını takip eden sonuçlara bağlayan hipotezler geliştirmelerini mümkün kılarlar. zira ideal tipler bir eylemin ya da faaliyetin gerekli tüm özelliklerinin bir terkibidirler; gerçek yaşamda nadiren görünürler ve özel bir davranış biçiminin bir tek olasılığını temsil etmezler. başka bir deyişle, ideal tipler ne somut yaşamı tüketirler ne de tam olarak yansıtırlar. daha doğrusu ideal tipler; araştırmacının karşılaştırmalı analizler yapmak üzere tüm (çeşitli ya da istisnai) sosyal ve tarihsel gerçekliklerde içkin olan ortak özellikleri bulmasına imkan veren analitik araçlardır. belli bir motife/güdüye sahip eylemin tasnifli tipleri; tarihsel gelişmelerin incelenmesine temel sunmasının yanısıra otorite tipleri arasında yapıldığı gibi sistematik tipolojik ayrımlar yapılabilmesine olanak tanır.
  
  weber belli bir motifi/güdüsü olan toplumsal davranışı tanımlamak üzere dört temel ideal tip arasında bir ayrıma gider: zweckrational, wertrational, affectual ve traditional. bu dört temel ideal tipi onların rasyonel ya da irrasyonel oluşlarına göre örgütler. zweckrational davranış, fertlerin rasyonel/akılcı biçimde araçları ve amaçları seçebildikleri toplumsal davranış biçimdir. wertrational davranış ise belli bir amaç için mücade ile karakterize edilir. bu amaç rasyonel olmayabilir ama yinede akılcı biçimde takip edilir. affectual davranış ise aktörün/eyleyenin emosyonel (duygusal değil de daha ziyade duygulanımsal) haline bağlıdır. burada aktörün emosyonel durumu mutlak etkileyen olmasa da daha belirleyicidir. traditional davranış ise alışkanlık fikri tarafından yönlendirilir. burada eyleyen/aktör “her zamanki yapılma tarzı”na güvenir. weber’in bu dört temel ideal tipi elbette ki modern avrupa ve kuzey amerika toplumuna dayanıyordu.
  
  weber’e göre en fazla anlaşılabilir ideal tip zweckrational davranıştır. zira bu ideal tip bürokrasi örneğinde olduğu gibi rasyonel biçimde örgütsel ve idari yapıları belirlemektedir. bürokratik örgütler kişiliksizleştirme, monotonlaşma, tahmin edilebilme ve fayda ve maliyetlerin rasyonel hesaplanması gibi özelliklerle karakterize edilir. ideal tipleri kullanarak weber, devlet, şirket, ordu ya da kilise gibi modern kurumsal örgütlerin karakteristik biçiminin bürokratik olduğunu savundu