• federico fellini'nin ilk filmi. (1950)

    gezgin bir gosteri grubunu ve bu gruba katilip unlu olmak isteyen bir genc kizin hikayesini anlatir.
    kisacasi fellini ilk filminden girmistir sirk, gosteri gibi konulara. ayrica her filminde mevcut olan kalabalik bir guruhun bir yerden bir yere yurumesi bu, ilk filminde de mevcuttur. giulietta masina da.

    basrolde oynayan biyikli amcamizin surati cilali ibo'yu hatirlatabilir.
  • yonetmenligini federico fellini ve alberto lattuada'nin yaptigi filmdir.. film fellini'nin ilk yonetmenlik denemesidir.. yeni gercekcilik'in izlerini barindirir.. ki yapim yili da bu baglamda onemlidir*

    --- spoiler ---
    hayatin dongusel oldugunu gosteren bir filmdir.. sonu itibariyle boyledir.. filmin icindeki yonetmenin yeni bir kiza hasta olmasi sebebiyle.. filmin evita'yi, chicago'yu hatirlattigi soylenebilir bir de..
    --- spoiler ---
  • cesare zavattini bir konuşmasında neo realismo'yu hırpalayanları çekiştiriyor, neo-realist filmler italya'yı kötü gösteriyor diyenlere giydiriyor, "bu gidişle narenciyeden başka bir şey satamayacağız." sonra da ekliyor: "portakala karşıymış gibi görünmek istemem."

    neo-realismo'ya karşıymış gibi görünmek istemem ama fellini olmasa o iş yavanlığa doğru gidebilir, ya da italyan sineması pasolini ve ferreri'nin fetişlerine doğru sıçrarken gerilip gerilip nihayetinde kopan bir halat gibi dağılabilirdi. ya da abartmayayım, daha az renkli olurdu herhalde.

    luci del varieta'dan bir şeyler fışkırıyor. varyete grubunun ahvali mi, genç kıza olan aşkı uğruna harab olan peppino mu, o arada (yine) ihmal ve istismar edilen masina mı, finalinin aynı senenin filmi all about eve'in finaline olan benzerliğinin verdiği tebessüm mü, yoksa fellini'nin sonraki kariyerini bilmenin verdiği emniyet mi, bir şeyler ve her şeyler bunu en iyi debut filmlerden biri yapıyor.
  • neo realismo'nun nispeten tatsızlığını anlamak için dönemin neo realist filmlerine bile bakmaya gerek yok. zira fellini ve dahi antonioni ilk dönemlerinde, yani henüz artistik özgürlüklerini ve özgünlüklerini oturtamadıkları bu neo realismo'nun tesiri altındaki erken dönem filmlerinde ileriki filmlerinin tatsız tuzsuz birer fragmanını çekmiş gibiler. misal luci del varieta sonraki fellini filmlerinin yanında nasıl sönük ya da "anaakım" kalıyorsa antonioni'nin la signora senza camelie ya da le amiche gibi filmleri de aynı şekilde sonraki iletişimsizlik üçlemesinin yanında yavan kalıyor. hülasa konvansiyonel fellini'yi görmek ve sonradan ortaya çıkacakların ipuçlarını yakalamak için önemli bir filmden öteye gitmiyor bence luci del varieta; iyi film, ortalama fellini.
  • üzerinde ilk film kokusu pek de hissedilmeyen 1950 yapımı fellini filmi. fellini de tıpkı bu filmde olduğu gibi evden kaçıp gezici bir sirke katılır, üniversiteye kaydolur ancak bir karikatür dergisinde çalışır. işte burada onun renkli ve sürrealist dünyasına giriş biletiniz mevcuttur.
  • bu film, gelecek sinema dilinde de sürekli tekrar edeceği sirk , vodvil grupları ve eğlence sektörü temalarının işareti sayılabilir. aynı zamanda kendi hayatından ekrana taşıdığı en önemli otobiyografik öğelerden biri sayılır. malum, kendisinin çocukluğunda evden kaçıp bir sirke katıldığı hikayeyi duymayan yoktur.
hesabın var mı? giriş yap