nazım ile piraye ^*

• nazim ile piraye, munevver ile nazim veya nazim ile vera'dan ayri dusunulmuyor ki. nazım’ın hayatına girdiği her kadın, o’nun tek ve gerçek aşkı olduğunu düşündü. aşkı yaşadıkları anda öyleydi, o an için haklıydılar belki de. bir süre sonra anladılar aşk karşısındaki yenilgilerini. hepimiz icin gecerli bu, sadece nazım, piraye, münevver ya da semiha için değil. aşk’ın, üç harflik bir kelimeye sığmayacak kadar sınırsız, tek bir yüreğe hapsedilemeyecek kadar özgür olduğunu kabullenmek kaç kişi için kolay olmuştur. o birçok kadından kimisi suskunluğunu hep korudu; piraye gibi. belki kırgındılar, kızgındılar, belki de “hiç kimsenin bu kadar sevilmeyeceği ve bu kadar sevemeyeceği” bilgisiyle mutluydular. kimi de saldirdi anilara, coktan toprak olup gitmis sevilen diger kadinlara.
  
  nazim'a asik bir kadin ile kendine asik bir adam geliyor dusunceme nazim ile piraye denilince.
• aldatılmış aşık kadın piraye. zira nazım, piraye'ye şiirinde şöyle demiştir; ``senin adını kol saatimin kayışına tırnağımla kazıdım`` ve fakat yapı kredinin nazım ve vera sergisinde de görülmüştür ki; kayışta vera yazmaktadır. aşkta hiç bu kadar hayal kırıklığına uğramamıştım. sen de mi nazım?
• yeni keşfettiğim fahir atakoğlu şarkısı. şarkıyı dinlerken tuluyhan uğurluyu dinliyormuş gibi bir moda giriyorum. şarkıda derinden çalan bir neyin olmasıyla alakalı bir durum olabilir. aşk filmlerinin unutulmaz yönetmeni, arabesk ya da son dönem yeni türk sinemasının ilk örneklerinde başarıyla kullanılabilecek bir tema müziği.
• başarılı bir fahir atakoğlu bestesiymiş. neden geçmiş zaman kullandığımı açıklamam gerekirse; gecenin bir yarısı aniden müzik çalarımın şarkı listesinde beliriverdi bu şarkı. daha önce ne duydum ne de bir klasörde izine rastladım. aşkı anlatan bir eser oluşundan dolayı içime işledi şu saat itibariyle.
• "piraye öldü aşkından, yine de dönmedi nazım'a."
• nazım'ın saatinde 'vera' yazarken "piraye senin adın yazıyor." dediği gün intihar etti aşk.
  piraye ağladı, nazım duymadı.
  piraye yandı, nazım oralı bile olmadı.
  ...
  nazım'ın ne kaybettiğini anladığı gün ise --* piraye öldü aşkından, yine de dönmedi nazım'a....
• piraye son nefesine kadar bekledi nazım'ı fakat nazım sadece kırıldığında geldi piraye'ye.
• nazım hapisteyken piraye'ye “sen benim en yakın insanımsın” yazmış bir mektubunda ve “affet beni ama karı koca münasebetimizi artık bitiriyorum” diyerek onu terk etmiş. başka bir kadına aşık olduğu için…
  
  bu mızrak gibi mektubu okuyan piraye susmuş, hiç konuşmamış...
  
  nazım, piraye'nin sırtına sapladığı bıçakla yapayalnız bırakmış onu.
  
  yeni aşkı münevver ise nazım'ın hapisten çıkamayacağını anlayıp reddetmiş onu, istememiş.
  
  oysa piraye senelerce hapiste kalacağını bile bile onu bekliyormuş…
  
  münevver'in istemediği nazım, piraye'ye tekrar mektuplar yazmaya başlamış, yalvaran mektuplar… ama hiçbirine cevap alamamış.
  
  susmuş piraye; konuşamamış, yazamamış ama nazım'a hep ve çok aşıkmış…
  
  (bkz: edebiyat dedikoduları)
• türk edebiyatının en güzel aşk şiirlerini yazmıştır şüphesiz nazım. öyle ki nazım külliyatının şahikası da “piraye'ye mektuplar” dır bana kalırsa. çünkü içinde yalan, terk ediliş, ihanet, pişmanlık ve büyük bir aşk vardır. orda şöyle der kalbinin kızıl saçlı bacısına;
  
  “senin adını kol saatimin kayışına tırnağımla kazıdım.”
  
  ne var ki yirmi yıllık evliliklerinin on üç yılı hapiste geçer, büyük bir sukûnla bekler nazım'ı piraye. oysa nazım ihanet için hapisten çıkmayı bile beklemez. bir gün münevver hanım girer hayatına, bir başka mektubunda ayrılmak istediğini yazar ve ekler “sen benim en yakın insanımsın.”
  
  işte piraye ölene dek ne tek kelime eder, ne tekrar evlenir, ne unutur ne de affeder nazım'ı.. işte hani hiç tanışmadan teşekkür borcumuzun olduğu veya çok saygı duyduğumuz kadınlardan biridir piraye bana kalırsa bu onurlu duruşuyla.
  nazım; büyük bir şairdir, aşka aşık bir devrimcidir. ki aşkı tek kelime ile özetlemek gerekirse o da sanırım devrim olur. lakin berbat bir aşıktır.. aksine de kimse ikna olmaz sanırım..