• claire sheridan isimli, winston churchill'in kuzeni; heykeltraş, ressam, yazar olduğu kesin olup da, ajan olup olmadığı pek o kadar kesin olmayan bir hanımefendinin, cumhuriyetin kuruluşundan hemen sonrasında(1924-25) tanık olduklarını aktardığı kitap.

    normalde anı veyahut bir gezi kitabı gibi göründüğü halde, etno santrizmle, oryantalizmle yazılmış acımasız bir eleştiri kitabı. türklerin kendi ülkesinin ingilizlerce sömürülmesini istemediğini(kendi deyişiyle anglo-sakson medeniyetinin üstünlüklerinden yararlanmayı), kapitülasyonları nasıl eleştirdiklerini çok büyük bir şaşkınlıkla; atatürk'ün yüzlerce yıl bir imparatorluğun çatısının altında yaşamış insanları geçmişe ait her şeyin etkisinden çıkarmak için yaptığı değişiklikleri önemsiz göstererek (iyi ya da kötü olmalarından bağımsız olarak önemsiz demeliydim ya da) ve "ingiliz duygusallığına" ulaşamamış türklerin ne feci şeyler yaptığını, daha iyi değil, kendileri gibi (tembel, ilkel ve cahil) yaşamak istediklerini öznel (ve kanımca genellikle tutarsız) görüşlerini hiç sakınmadan anlatmış. "medeniyet nasıl bir şapkaya indirgenir" gibi yorumları da kendi iddialarıyla bile nasıl çeliştiğinin farkında değil gibi.

    savaştan sonra doğacak milliyetçilik akımından etkilenmemeleri için çocuklarını yurtdışında büyüttüğünü söyleyen bir insandan nasıl bu kadar çelişkili ifadeler çıkar pek anlamak mümkün değil. ama sezarın hakkı sezara, nesnel izlenimlerini ve o sıralarda cereyan eden muhtelif olayları anlattığı kısımlar gerçekten ilginç ve okunmaya değer nitelikte.

    işin ilginç yanı, arion yayınlarından çıkan kitap 131 sayfa olduğu halde yabancı sitelerde kitabın 240 sayfa olduğu yazılı. gerçek adı turkish kaleidoscope olan kitabı sade türk kahvesi olarak çevirmek, nasıl bir aklın ürünüdür bilemiyorum. belki de, "ne kaleidoskopu lan!" gibi bir tepkiden çekinilmiştir.
  • sabah uyanmak, gece ayılmak, sabaha karşı da ders çalışırken uyanık kalmak için içilir. faydalıdır. alışkanlık ve bol bol selülit yapar.
  • (bkz: sadeli)
  • hepsi yalan,
    starbucks da yalan, gloria da yalan,
    alalım biraz da biz oyalanalım,
    kahve çekirdekleri kullanılarak yaratılan,
    kahvenin dünya üzerinde rastlanılabilecek en müthiş lezzeti,
    gerisi yalan gerisi dolan,
    orası faso burası fiso.
  • sade ama sakızlısı pek lezizdir.
  • sade kahve derdik buna esasen (bkz: sade kahve/@huissi)
    velakin gördük ki yabancı dilberler istila edince ortalığı türk ibaresiyle anmak gerekir olmuş. artık hizmet veren türkler bile yabancıyı isimlendireceğine bizimkini ayırd etmeye başlamış, neyse milliyetçi değil lezzetçi davranmalı.

    suyun içine atılan ve atılır atılmaz dağılan o çabuk tatlara, çabuk hayatlarımız yüzünden hemen alıştık belki de, oysa mangalın başında, geniş tabanlı bakır cezvede, usul usul kaynayıp, kokusunu odaya dağıtırken hafiften kabarıp şahlanarak köpüren türk kahvelerinin tavından gelmiştik. yanına konulan çifte kavrulmuş lokumla, öncesinde içilip ağzı diğer tüm tatlardan arındırarak kahveye hazırlayan serin suyla bilmiştik kahveyi. kokusuna öyle sevdalanmıştık. sonra ne mektuplara vakit kaldı, ne sevdalara ne kahveye ve bahanesine. hepsini çabuklaştırıp koşarak yaşamaya başladık.

    kahvelerimiz incecik porselenden mamul işlemeli fincanlardan kağıt bardaklara taşındığında, seyreltilip sulandırılarak ağırlığı kaybolduğunda, zerafet ve hassasiyetimiz de aynı evrime uğradı.

    asıl şimdi ara sıra da olsa vakit buldukça kahveyi bahane edip bir dosta uğramanın, kendi gelenekleri ile pişirip koklayarak yudumlamanın, hani yanında da şöyle bir karanfilli cigara tüttürmenin tadını kaçırmamak lazım.
  • son dönemlerde yazı kimse sevmez oldu. herkesin ağzında "aman bu ne sıcak ya, kış gelsin valla" lafı döner durur. insanlara hak vermemek elde değil, tanıdığım hiç kimse mayosunu, bikinisini* kapıp bodrum' a akan ünlü değil. bende uzun zamandır yazı sevmez oldum, devamlı bir sıkıntı vermekte bana. ilkbaharı da sevemiyorum son baharı da, varsa yoksa kış. ne çiseleyen yağmur altında romantik geziler yapasım var, ne deniz kıyısında gece vakti suyun şırıltısını dinlemek, ne de ağaç gölgesinde yayılmak.

    doğalgaz nedir bilmiyorum (aslında biliyordum ama unuttum*). evime misafir gelen herkes "valla bunun yerini hiç bişey tutmuyor", "atıcan meşe odununu kütür kütür yanacak", "kestane yapıcan bunun üstünde varya süper olur" dedikçe kasım kasım kasılıyorum ama beni en çok mutlu eden insanların bir akşam ellerinde ekmek poşetiyle gelerek soba üzerinde ekmek kızartıp yemeleri. bizde ev sahibi olarak sebepleniyoruz tabi.

    kahve mi? evet kahveden bahsedecektim değil mi? işte o kütür kütür yanan sobanın üzerine tek fincanlık cezveyi koyuyorum, hiç karıştırmadan 15 dk bekliyorum, biraz köpük sıkıntısı yaşasamda paçoz kahvelere nazaran çok fazla köpük oluyor ve yeryüzü üzerindeki en güzel kahveyi içiyorum.
  • kahveyi istekten ziyade sigara gibi ihtiyaçtan içmektir.bu tür insan modelleri genelde çay bardağıyla koyu şekersiz ve yanında bi bardak suyla kahvelerini içerler.ağzının tadını bilir kahvenin tadını alır ve bu eşsiz tada köpükten başka hiçbirşeyi karıştırmaz
  • köpüksüz olması lazımmış bunun. şöyleki:

    teyzem: dayına kahve yap, sade olsun
    ben: tamam

    5 dk sonra:

    ben: al götür ben götürmem
    teyzem: e bu köpüklü olmuş, sade kahve köpüklü mü olur
    ben: ya deli misin al işte yaptık oldu allah allah
    teyzem: tamam da köpüksüz olmaz mıydı bu, ablaaa
    ben: al götür valla dökerim hee

    töbee.
  • keyiftir, lezzettir, tiryakiliktir.

    sevgiliye verilen utangaç bir öpücük gibidir, kısadır; ama tadı damağınızda kalır.

    herkesin zevki farklıdır belki; ama benim görüşüm sade türk kahvesinin tadını dünya üzerindeki hiç bir kahve veremez.
hesabın var mı? giriş yap