• izmirde black metal dinnenebilcek,garsonu olmayip kendi biranı kendinin aldıgın kofte icinin hemen yanındaki sokakta bulunan yer..
  • bir zamanlar ikinci evim olmuş olaylı cafeydi. artık yok. ikinci kattaki kanepelere yayılmak için erken saatlerde soyut'u basmak gerekirdi, haftasonları izmir'in tüm godik camiası burada olurdu
  • bundan teee 2 sene once sozluge hakkinda iki uc kelam edecek kadar ortamini sevdigim mekan..izmirin metal alemi ki (alemleri yaratan rabbim oh bebek) turkiyede grup cikaran ender illerden birisidir nasil gelismedigini merak ederim ben hep..
    izmirde neden konserler pek olmaz pek giden olmaz derseniz size "yetiskin zeki izmirli metalcilerin anadolunun cesitli illerine veya istanbula universite okumak icin gittikleri icin" diyebilirim..neyse konu bu degil..
    birde biz uygar insanlar ortacagdan beri bilimsel genelleme modelini tercih ederis..o da su sekildedir eger genellemede bir tane hata varsa o genelleme gecersizdir..yani demek istedigim su orginal cdlerim belki yok ama kaset kaynamakta,fanzin almak bir yana dursun cikarmisligim var,2 birayla sarhos olmam olani da sevmem,kusarsam da allah yaratti demem,denemem yaparim (burda yodayi saygiyla anmak istiyorum..)
    aslinda duvarlarinda aptal yazilarin oldugu salas bir mekandi kabul ediorum ama insanlarin genel olarak bok atmasi surama kadar (ka$larimin biraz ustu) geldi..(bkz: widowmaker in rapten metale donusu) (bkz: widowmaker a tum kukular feda olsun kampanyasi)
  • bir zamanlar her haftasonu gidilen kendin pişir kendin ye hesabı kendi biranı kendin al iç mantığıyla yürüyen arasıra gidilip duvarlarının boyandığı akla gelince hüzünlenilen ilginç yer. * *
hesabın var mı? giriş yap