yortmak

• ece ayhan'in basibozuk guncelerde dedigine gore one atilip kosmak.
  lugatta kosmak, surekli yurumek ve avarelik etmek diye aciklanmis.
  yort ise atin bir yuruyusu : tiris
• (bkz: yortu)
• yortmak: hızlı koşmak
  
  ...
  kul padişahsız olmaz, padişah kulsuz değil
  padişahı kim bildi, kul etmese yort savul ^*
  ...
• koşmak. dörtnala koşmak. sürekli yürümek. işsiz güçsüz gezmek, sürtmek.
  
  [durdun mu, buz kesildin, dondun gitti. gah leş haline gelirsin, gah ölür gidersin!
  yok, durmadın da daima yelip yorttun mu, boyuna "gel" sesini duyar durursun!
  ne gitmenin faydası var, ne durmanın. ne ölürsün, ne doğarsın.] feridüddin attar - mantıku't-tayr
• ece ayhan şiiri. koş, çekil, açılın, savulun manasındadır. şiirse şudur;
  
  yort savul
  
  -arif çağlar için-
  
  1. atlasları getirin! tarih atlaslarını!
  en geniş zamanlı bir şiir yazacağız
  
  2. harbi karşılık verecek ama herkes
  göğünde kuş uçurtmayan şu üç soruya:
  
  3. bir, yeryüzünde nasıl dağılmıştır
  tarihi düzünden okumaya ayaklanan çocuklar?
  
  4. iki, daha yavuz bir belge var mıdır ha
  gerçeği ararken parçalanmayı göze almış yüzlerden?
  
  5. üç, boğaziçi bir istanbul ırmağıdır
  nice akar huruc alessultanlarda bayraksız davulsuz?
  
  6. nerede kalmıştık? tarihe ağarken üç ağır yıldız
  sürünerek geçiyor bir hükümet kuşu kanatları yoluk
  
  7. çocuklar! ile bile muhbirler! ve bütün ahali!
  hep birlikte, üç kez, bağırarak, yazınız
  
  8. kurşunkalemle de olabilir
  yort savul!
• yort ey gönül sen bir zaman
  
  yort ey gönül sen bir zaman, âsûde fârığ hoş yürü,
  korkma kayıkma kimseden, gussa vu gamdan boş yürü.
  
  hakikate bakar isen, nefsin sana düşman yeter,
  var imdi ol nefsin ile uruş savaş tokuş yürü.
  
  nefstir eri yolda koyan, yolda kalır nefse uyan,
  ne işin var kimse ile, nefsine kakı boş yürü.
  
  diler isen bû dünyanın şerrinden olasın emin,
  terkeyle bû kibr u kini hırkaya gir derviş yürü.
  
  ister isen bû dünyada ebedi sarhoş olasın,
  aşk kadehin dolu getir on iki ay sarhoş yürü.
  
  kimse bağına girmegil, kimse gülünü dermegil,
  var kendi maşûkun ile bahçede ol alış yürü.
  
  gönüllerde iğ olmagıl, mahfillerde çiğ olmagıl,
  çiğ nesnenin ne tadı var, gel aşk oduna piş yürü.
  
  yunus şimdi hoş söylersin, dinleyene serheylersin,
  halka nasihat satınca, er ol yoluna koş yürü.
  
  yunus emre