aither

• ciceroya gore ise iupiter ve caelus^*un babasi ve gunesin buyukbabasidir.
• newton'ın, boş uzaydaki cisimler arasında oluşan uzaktan eylemin, yani kütle çekiminin nasıl gerçekleştiğini açıklarken kullandığı dayanak noktası.
• saf ve duru hava, homeros'a göre tanrıların barınağı olarak açık ve berrak gökyüzü
  
  osmanlıca(bkz: esîr)
• saf kozmik ateşe herakleitos, aither diyordu. bu parlak ateş ışıldayan gökyüzünü dolduruyor ve dünyayı çepeçevre sarıyordu.
  
  (bkz: aitheros), eter
  (bkz: esîr)
• ilkçağ doğa felsefesinden itibaren evrendeki boşluğu doldurduğu varsayılan, görünmez, geçirgen, her yeri kaplayan madde.
  platon'a göre (kratylos, 410b) aither, havanın (aer) en arı biçimidir (phaidon, 109a-110b; timaios, 58d). aristoteles'e göreyse "dört öğe"ye ek olarak, sonsuz döngüsel devinim içinde doğal bir biçimde hareket eden, gökcisimlerinin taşıyıcısı olan beşinci öğeye (quinta essentia, beşinci töz) karşılık gelir (gökyüzü üzerine i, 268b-270b).