arapça isim koymak

• (bkz: isim)
• ulan ayar oluyorum şu adamlara, sanane oğlum ne isterse koyar adını. bir de tutturmuşlar almanlar falan araplardan üstünmüş, vay anasını diyorum.
  arap kültürü hakkında hiç mi bilginiz yok, çıldırtıyorlar beni. sadece islam kültürü olarak görmeye çalışıyorsunuz arapları
  ne lan bu milletler arası hiyerarşi mi var da haberimiz yok?
  ayrıca kontrol etmeye çalıştığınız şey dildir. daha dilin canlı bir varlık olduğunun farkında değilsiniz.
• herkesin hayatina kimse karisamaz derken cok hakliymis buyuk ustad ^*
  
  guzel kardesim simdi arapci bi insan degilim fakat ikinci adim rahmetli dedemin ismidir. dedem yillar evvel koyunden binbir zorlukla cikmis istanbula gelmis o zorluklarla okumus bir adamdir. koyunde kalsa mutlu bi evlilik yapip ana babasinin yaninda sefa icinde yasayabilirdi belki.. oyle olsaydi boyle olurdu adamlarindan degilim fakat babam da ona olan saygisindan ki tum sulalemiz cok takdir ederdi dedemi o yokluk doneminde sen kalk istanbula gel oku banka yok para yollanamaz yol yok eve gidilemez ve ben de dedem gibi okuyup adam olayim diye bu ismi vermis bana cok da gurur duyarim.
  
  gel zaman git zaman gavuristanda yasarken insanlar bana artik ilk ismimle degil ikincisi yani dedemin ismiyle hitap etmeye basladilar cunku ilk ismimde o ve yumusak g harfleri var insanlar guyujdsfij diye telefuz ediyorlardi simdi cevremdeki herkes kolay oldugu icin ikinci ismimle hitap eder bana cok da mutluyum hayatim kolaylastigi icin.
  
  son olarak rahmetli dedem de babamin ismini dogdugu tarihin ebced hesabini yaparak bulmus ortaya ragiyf diye bi kelime cikmis zamanla evrile evrile simdiki haline donusmus. o isimle zaten babamin yamuk psikoloji sahibi olmasini anlamaliydim ahaha ve diger cocuklar da bu tur garip isimlerle dogmus sonradan akrabalar yok oyle isim olmaz bunu koyalim diye yarilmislar.olan babama olmus ilk cocuklari oldugundan. dedem de babam da normal insanlar degildir fakat hayatta taninmasi gereken renkli insanlardir. iyi ki arapca bir ikinci isme sahibim hatirladikca yarilirim gecmisi dusunerek diye mutlu olurum.
• bana göre karizması olmayan dandik isimlerdir.
• (bkz: arap milliyetçiliği)
• (bkz: arap seviciliği)
• mesele arapça'da değil bence. çocuğuna leyla ismini koyana, murat ismini koyana, aslı ismini, afife ismini, mustafa ismini koyana ahmet ismini koyana kimse bir şey demiyor. mesele türban gibi, kültürümüzde dilimizde olmayan pek çok kavram ve sümeyye, aleyna, bahaullah gibi isimlerin arap emperyalizmi elçileri ile toplumumuza sanki köklerimizde, teamüllerimizde varmış gibi kabul ettirilmeye çalışılmasıdır. bu nedenle sikimsonikdir. üstelik hadi başka bir kültüre özeneceksin, dünyanın en geri kalmış kültürüne neden özenirsin? anneanne ve dede isimlerine kimsenin bir şey dediği yok sanırsam sanki.
• turkiye'de bundan 20-30 sene oncesine kadar geleneksellesmis arapca ve farsca isimler toplumdaki en yaygin isimleri olustururken, son senelerde yeni nesil ebeveynlerin neredeyse tamaminin bu aliskanligi terkettigi ve sahiplendikleri kulture gore turkce isimler veya yeni bir tinisi olan arapca isimleri cocuklarina koyduklari bir gercek.
  
  yeni nesilde ahmet, ayse ve huseyinler azalirken,
  
  bir tarafta; oguzlar, ozgurler ve caglalar,
  
  diger tarafta; aleynalar ve sumeyyeler artiyor.
• 900-910 yılları arasında, samani emiri, müslümanlığın karahanlı yöneticiler arasında yaygınlaşmasını ve en sonunda, hükümdar oğulcak'ın yeğeni satuk buğra tarafından kabul edilmesini sağladı. bunun sonucunda satuk, ismine abdulkerim'i ekletti. satuk buğra, bir sonraki aşamada, amcasını tahttan indirdi ve karahanlı devleti islamiyeti resmen kabul etmiş oldu.
  
  bu tarihten itibaren tahta geçen tüm karahanlı hükümdarları bir müslüman ad ya da lakap kullandılar. hatta hilafetle henüz temas etmemiş olmamalarına rağmen, isimlerine dinin koruyucusu anlamına gelen ekler iliştirdiler. örneğin, tamgaç buğra han, ibrahim adını kullandı.
  
  tamgaç'tan ibrahim'e varan tarihsel süreç bu şekildedir. günümüzde ibrahim adını taşıyanlara, tamgaç buğra mı yoksa sıradan bir ibrahim olmayı mı tercih ettiklerini sorabiliriz.
  
  bin küsur yıldır çocuklarına müslüman isimleri veren türkler için, bu isimler artık çoğunun türkçe fonetik ile seslendirilmesi suretiyle kültürün bir parçası olmuş durumda.
  
  emel sayın'ın adı bile arapça, neylesek boş!
• güzel bir eylem