ülkeyi terk etmek

• 15 ekim'de gerçekleştireceğim olay.
  evliliğimin ilk 2 yılını türkiye'de geçirdikten sonra, almanya'da doğup büyümüş eşimin türkiye şartlarına ayak uyduramamasını bahane ederek bu ülkede yaşanan rezilliklere dayanamadığım gerçeğiyle gidiyorum.
  
  ülkemi terk ediyorum, ama aslında ülkem beni çoktan terk etmiş.

dışarıdayken etraftan duyulan yaran diyaloglar

• balkonda usul usul sigara içerken üst kattaki komşu ailenin (anne, baba, kız) konuşmalarına şahit oluş:
  k: ya anne gitmeyin istemiyorum ya...!!!
  a: kızım manyak mısın altı üstü 3 gün nolcak?
  b: evet neden bu kadar sinir yaptın ki kızım?
  k: ya ben korkuyorum alla allaaaa..??
  b: daha neler.. kızım kaç yaşındasın sen neden korkuyosun?
  a: üstelik komşular var???
  k: ne komşuları ya? özlem ablalar^* tatilde, karşı komşu 1 aydır yok, alttaki it zaten ayık gezmiyo...!!!
  ben: ana ben!?!?!?!
  
  kız it dedi ya la...?

nazan öncel şarkılarındaki yalnızlık vurgusu

• var sanki böyle bir şey. şarkılar ve şarkıların içinde geçen bazı sözleri inceleyelim:
  
  (bkz: bu havada gidilmez): “beni bırakıp gitme bir yere, gidersen unutursun”
  (bkz: gidelim buralardan): “yükleyin ne varsa gönlüme demlensin, ayrılığın üstüne hasretim eklensin”
  (bkz: gitme kal bu şehirde): “bu ayrılık bir de hasret çekilmez oldu”
  (bkz: geceler kara tren): “günlerdir kapımı kimseler çalmıyor, göğsümden içeri yokluğun sızıyor”
  (bkz: kunduram sandukam zembilim): “sen gidersin can gider, gerisi burada kalır, sen bana ben sana hasret mi öleceğiz?”
  (bkz: 7’n bitirdin): “senle aynı ağaca adını yazmayacak, sen de gittin ya...”
  (bkz: nereye böyle): “anlamadan dinlemeden son sözümü söylemeden nereye böyle”
  
  şimdi alfabetik olarak devam edeceğiz:
  
  (bkz: adam sen de yeter): “eller ayırdı yeter, git yavaştan, git yeter”
  (bkz: ağla erkeğim ağla): “demek sen de gidiyorsun, başın alıp uzaklara”
  (bkz: ağlama gönlüm): “bu yalnızlıktır, ya çok sevdim unutuldum, ya birinde çok şey buldum”
  (bkz: ah anam): “ah anam ah oğlun çok dertli anacığım, ah anam ah oğlun çok yalnız”
  (bkz: anlayama çalış): “ne kavuştuk ne ayrıldık, çok üzüldük çok ağladık”
  (bkz: ankaralı sevgilim): “bir başıma bırakmayacak, üç gün sonra unutmayacak”
  (bkz: aşık değilim olabilirim): “artık sana git diyebilirim, kendim kendime yetebilirim”
  (bkz: aşıklar parkı): “aşıklar parkına gittim, seni aradı gözlerim”
  (bkz: aşk işini biliyor): “unutmuş olsam ne olur, kırdığın yer acıyor”
  (bkz: aşkım baksana bana): “gece mi gezerdin, hazır mı yerdin, unuttum”
  (bkz: aşkitom): “yalnızım, evimdeyim, gecenin köründeyim, yalnızlığa ısınmış, olmadı günlerdeyim”
  (bkz: bahanesi aşktandır): “o kadar yalnızım ki, o kadar mı olur”
  (bkz: bana özel): “gittiğin yerde kal, gittiğin yer güzel, ben senin yalnız ağacın, hasretim bana özel”
  (bkz: bazı şeyler): “korkarım kavuşmayacak, bu iki kalp bir daha”
  (bkz: ben böyle aşk görmedim): “uyma ellerin tuzaklarına, atma beni uzaklarına”
  (bkz: beni bu koca şehirde yalnız bırakma): (söz yazmaya gerek yok, şarkının adı yeter)
  (bkz: beni düşün): “yalnızsam da yalnızım, sorun değil sorun sensin”
  (bkz: beni hatırla): “her telefona sen çık, her kapıya sen koş, beni hatırla”
  (bkz: beni söyletme): “içmek istiyorum içmek unutmak, beni ayık gönderme”
  (bkz: bırak seveyim rahat edeyim): “unuttum gitti geberik, unuttum gitti, unuttum gitti
  ben akşamları sevmem, akşamlar sorun yaratır”
  (bkz: bir şarkı tut): “biri kaldı, biri gitti, biri yalnızlığı seçti”
  (bkz: bir hadise var): “asığım fakat hasretin deli, ezelden beri”
  (bkz: bir umut işte): “ah o susmaların, başını eğmelerin, ya o gitmelerin yok mu, dönüp gitmelerin yok mu”
  (bkz: bittimse bittim): “o günden beri hiç sokaklara çıkmadım, saçımı taramadım aynaya bakmadım”
  (bkz: boncuk): “kollarıma düş bu yaz, “gel beni avut biraz”
  (bkz: canım benim nasılsın): “bir sen yoksun yanımda, pamuk bunun farkında”
  (bkz: canım bir yanlış yapmak istiyor): “beş yıldızlı yalnızlık bitmiyor”
  (bkz: direkten döndüm): “mutlulukla hiç karşılaşmadım, ıp ıssızım”
  (bkz: eveleme geveleme develeme bitti): “jetonu mu yoktu aramadı, geçti, velhasıl bitti”
  (bkz: geberik): “gidenler gider, gider be geberik”
  (bkz: hani böyle olmazdık): “hani yoktu hiç hesapta, biz böyle ayrılmazdık”
  (bkz: hatırına sustum): “geceler diken bana, hangi gecemi yakayım”
  (bkz: hep yalnız): (ismi ile müsemma)
  (bkz: hokka): “kime anlattın dertlerini, kimlerle geçirdin günlerini, kimler ısıttı ellerini, kimler kuşattı gecelerini”
  (bkz: kaçıncı bahar): “bir sevdiğim sen vardın, kaç bahar geçti görmeyeli”
  (bkz: korkunun üstüne yürüyorum): “yalnız geldim yalnız giderim”
  (bkz: nazlı ay): “ah gücüme gidiyor yalnızlığım böyle”
  (bkz: ne güzel olur): “bir yalnızın halinden bir yalnız anlar”
  (bkz: nereye gitti bu adam): “nereye gitti bu adam, ne kadar sürecek bu dram”
  (bkz: omzumda ağla): “bu ev sensiz yaşanmıyor, odalarına girilmiyor”
  (bkz: ölüyorum anlasana): “semtine bile uğramam, seni bırakıyorum sana”
  (bkz: öp barışalım): “allah büyük kavuşturur, isterse günün birinde”
  (bkz: sana kul köle olmuşum): “şimdi artık bir hayalsin, istemezdim böyle olsun”
  (bkz: sen beni öldürüyorsun): “ne vakit seni istesem, sen hiç yanımda olmazdın”
  (bkz: yağmur duası): “terk edip de gitmeseydin, seni böyle sevmeseydim”
  (bkz: zehirli sarmaşık): “ben yalnızlar yalnızı, bu umutsuzlar sandalı”

hantavirüs salgını

• ah cengiz han aahh. yarım bıraktın işi.

telefon alarmını hiç ertelemeden kalkan adam

• yara bandını bir seferde çekip çıkarıyor, soğuk denize hiç tereddüt etmeden atlıyordur. içkiliyken midesi çok bulanırsa da beklemez kendini kusturur. kendisini tanıyorum, sınavlarda soruları bitirdikten sonra cevaplarını kontrol etmezdi. otobüse binmeden önce akbilini çıkarır, sonra da ortalarda oyalanmaz, kesinlikle en arkaya giderdi. hayat çok kesin değildir onun için aslında. her şey bir bulamaç halinde olduğu için bazı sıkıntıların hızlıca aşılmasını istiyordur. o sıkıntılar ise kendileriyle hızlıca yüzleşilse de, bir türlü aşılamıyordur.

cumartesi gecesi evde oturan ezik ve yalnız insan

• ben de eziğim ama cumartesi gecesi evde oturduğum için değil. genel olarak eziğim ben.
  kimse bir günde ezik olmaz yani. ciddi bir süreçtir eziklik.

1 temmuz 2004 karnımın acıkması

• 18 sene olmuş...
  
  o zamanlar sen acıkmıştın... şimdi hepimiz açız bro!

insan vücudundaki anatomik ve fizyolojik kusurlar

• ya ilkokul çağındaydım, ya da öncesinde.. o sıralar işte, tv'de bir çizgi film vardı. hiçbir şeyini hatırlamıyorum çizgi filmin, bir sahnesi hariç. bir yerinde küçük bir çocuk, koalalardan bahsediyordu, artık koala mı görmüştü neydi bilmiyorum, onu dinleyen yetişkinler de şey diyordu "ama küçük hanım, koalaların nesli yıllar önce tükendi".
  
  bu sahneyi hatırlıyor olmamın sebebi, tahmin edersiniz ki aslında koalaların neslinin tükenmemiş olması. tv'de ilk defa koala gördüğümde şaşırmış, "koalaların nesli tükenmemiş miydi ya" demiştim. hatta büyük olasılıkla ilk gördüğüm anda kafamda yer etmiş bu "nesli tükendi" bilgisi galip gelmiş, kanlı canlı bir koalayı görmüş olmama rağmen koalaların artık yaşamıyor olduğunu düşünmeye devam etmiştim.
  
  daha sonra yine gördüğümde yine şaşırmıştım. seyrettiğim çizgi filmin gelecekte geçen bir hikayeyi anlattığı, ve o hayali gelecekte koalaların neslinin tükenmiş olduğunu sonradan çözdüm tabi ama koala gördükçe şaşırmaya devam ettim sürekli. peki bu şaşırmam ne kadar sürdü dersiniz..
  
  şu an 39 yaşıma geldim, hala her koala gördüğüm, her koala lafı duyduğumda aklıma hep o çizgi film ve o sayede edindiğim "nesilleri tükendi" bilgisi gelir. otuz sene geçti aradan ve hala taaaaaaaaaa o gün aklıma girmiş bilgiyi tamamen silemedim. ilk yıllarda daha şiddetliydi bu, sanki reddedersem bütün kabullerimin sarsılacağı bir bilgiydi bu ve beynim direnç gösteriyordu bu yeni bilgiye.
  
  koalaların yaşayıp yaşamadığı bilgisi dini inanç değil, ideoloji değil, hayatını şekillendirmek için temel aldığın ve onun üstüne kat çıktığın bir bilgi değil.. ama otuz sene önce tek bir sahne, hepi topu birkaç saniye sürmüş bir çizgi film anısı beni otuz senedir kovalar durur. bunu bağlayacağım yere gelelim şimdi..
  
  birkaç saniye, ya da tek bir sahneyle değil, çocukken sürekli olarak, defalarca, tekrar tekrar kafanıza kakılmış bilgileri düşünün. dini inançlarınızı, ilkokul tarih/türkçe/sosyal bilgiler kitaplarınızda her sayfada sizi, sizden kabul ettikleriniz dışında sayılan bütün insanlara düşman etmeye şartlayan, dört başı mamur bir ırkçı yaratmaya çalışan fikirleri düşünün. duyduğunuz ezanların sayısını, kafirleri öbür dünyada nelerin beklediğini, milli kahraman/önderlerinizin ne kadar muhteşem insanlar olup, her şeyinizi onlara borçlu olduğunuzu, bayrağınızı bayrak yapanın kan olduğunun kaç defa tekrar edildiğini ve bilumum ırkçı/dinci hezeyanları.
  
  bazen rastlıyorum, bugün savunduğunuz fikirleri "evet tamam küçükken empoze etmiş olabilirler ama zaten doğru fikirler bunlar, şu an gelişmiş zihnimle tekrar değerlendirdiğimde iyi ki öğretmişler diyorum" diyenler çıkıyor. o zaman soruyorum işte,
  
  otuz sene önce bir çizgi filmde "koalaların nesli tükendi" lafını duydum diye yıllarca, defalarca tersinin kanıtı önüme çıktığı halde bu yeni bilgiyi kabul etmeye zorlandı benim zihnim, siz gerçekten bugünkü aklınızın saf ve bozulmamış olduğuna emin misiniz.. yıllarca beyninize enjekte edilmiş bütün o hezeyanların, tersine dair kanıtları gözünüze sunulduğunda ağzınızdan çıkan "sütü bozuk, vatan haini, terörist vs" laflarının altında gerçekten de böyle dediklerinizin böyle olması mı yatıyor, yoksa aslında sadece beyniniz yeni bilgiye karşı direnç mi gösteriyor.
  
  insan vücudundaki kusurlara girer mi bu bilmiyorum. sonuçta bilgiyi depolama şeklimiz de fizyolojimiz dahilinde olduğuna göre girer diyelim. çocukken öğretilen (ki ona beyin yıkama deniyor) bilgileri yıllarca inkar edemeyen, yanlış olsa bile sıkı sıkı sarılan basit bir canlıyız biz.
  
  ve bunları yazdığım yer artık sadece bu insanlarla dolu. hepimiz child abuse kurbanlarıyız aslında. n'apalım.. bunu mümkün kılan bir türüz biz.

nureddin nebati'nin ağa sofrası fotoğrafı

• ya menüden geçtim. niye araplar gibi yerde yiyorsunuz kardeşim? ne bu arap özentiliği?
  masa var sandalye var insan gibi otursanıza.
  
  mide bulandıran görüntü.

türk televizyonlarındaki unutulamayan anlar

• trt'de canlı yayınlanan bir karşıyaka basketbol maçında karşıyakalı bir taraftar üzerinde "teşekkürler trt" gibi bir şey yazan pankart açar. trt kameramanı aşkla bu pankarta zoom yapınca taraftar hemen pankartın arkasını çevirir. bu tarafta "i*ne göztepe" yazmaktadır.

yaran fıkralar

• amerika'da nesli tükenmek üzere olan yeni bir maymun türü keşfedilir ve hemen koruma çalışmaları başlatılır... ancak maymunların yaşadığı orman ağaçları hem çok yüksektir hem de maymunlar çok çeviktir...
  araştırma yapılır ve yakalama işini türkiye' den temel'den başkasının yapamayacağı anlaşılır....
  hemen bir heyet oluşturulur ve temel'e giderler,durumu anlatırlar... temel işi yapacağını ancak bazı şartları olduğunu söyler ve sıralar:
  
  1-çok para isterum,
  2-köpeğim çomar da gelecek,
  3-bir ağ isterum,
  4-içinde domdom kurşunu olan dolu bir tüfek isterum."
  
  heyet temel'în son isteğine bir anlam veremese de kabul eder tüm şartlarını... maymunların bulunduğu yere gidilir... temel inanılmaz bir
  hız ve çeviklikle ağaca tırmanır,ağacın tepesinden bağırır "ağı geruun!!!"... dalı sallar maymun ağa düşer, ağdan seker yavaşça yere düşer... bu esnada çomar büyük bir hızla gelir ve yere düşen maymunu becerir, maymun bayılır...
  rahatlıkla yakalanan maymun hemen kafese konur...
  
  temel 2.ağaca tırmanır ve aynı şekilde 2.maymunda yakalanır...
  
  temel 3.ye tırmanır ve tepeden yine bağırır "ağı geruun!!!"ancak bu kez temel'in üstünde bulunduğu dal zayıftır ve kırılmak üzeredir.. temel bağırır:
  - "köpeği furin laan, köpeği furiiiin!!!!"