hesabın var mı? giriş yap

  • sapıklıktır. sapık her yerde vardır, ona kimsenin lafı yok. ingiltere'deki çocuk tecavüzcüsü müebbet alıyor, bunu duyan insanlar dehşete düşüyor. burada ne oluyor? yedi yıl tecavüz edilen çocuğun annesi bile "çocuğum suçlu" diyebiliyor. bizim şikayet ettiğimiz münferit sapıklar değil, onlar bin yıllardır hep vardı ve maalesef hep olacaklar. bizim şikayetimiz koca bir memleketin bu sapıkları aklayabilecek derecede sapık olması.

  • devamında şöyle diyor sayın lütfi şenocak:

    “gazetede okudum, futbolcunun biri, eşi olan brüksel güzelini otel odasında dövmüş, önemli haber. erkekte bazı şeyler olmuş, başkası mı var diye, kafasından farklı düşünceler geçmiş. bu sporcu arkadaşa hemen bunun olmadığını diyanet’ten ilgili birileri gidip anlatsa, belki de evlilikleri kurtulacaktı. yazık boşanıyorlar.”

    yani "bunun olmadığına" inanmak için adamın karısını değil imamı dinlemeliymiş. gerçekten de harika bir evlilik kurtarma formülü.

  • buzdolabını açtığımda yarım çürük limonla değil de 2 dilim yenmiş çikolatalı pastayla karşılaşıyorsam paranın köpeği olmuşumdur muhtemelen.

  • geçmişlerinde onca vukuat varken nasıl kendilerini memleketin sahibi, bizi de sahip oldukları memleketlerine kasteden düşman bellediklerini anlamadığım beyandır.

  • yanamamöler, amazon ormanlarında yaşayan diğer kabileler gibi, 20. yüzyıldan itibaren ani bir şekilde yabancı kültürlerle karşılaşmışlardır. brezilyalılarla ticaret yapmaya, çok az para karşılığında onların çiftliklerinde çalışmaya ve bu yabancı kültürleri taklit etmeye başlamışlardır. bu ani karşılaşmanın onları toplumsal hiyerarşinin en alt basamağında kalmaya zorlaması bir yana, kızamık, grip, aids gibi hastalıkların yaygınlaşmasına da etkisi olmuştur. bağışıklıklarının olmadığı salgın hastalıklar nedeniyle nüfusları ciddi şekilde azalmıştır.

    1970'lerin başında garimpeiros adı verilen altın avcıları yanamamölerin topraklarını işgal etmiş, 1992 yılında brezilya devlet başkanı collor de mello, yanamamölerin sınırlarını koruma altına almış olsa da, madenciler yasadışı olarak çalışmaya devam etmişlerdir.

  • bugün eyüp can tarafından hürriyet teki köşesinde anılmış talihsiz küçük çocuk.

    olayın gerçekleştiği 1993 şubatında 20 li yaşlarında hayata her gün degisen açıyla bakan bir insan olarak haberi okudugumu bugunku yazı sonrasında hatırladım ve butun günüm tam anlamıyla bok oldu. once o güne gittim o haberi okudugum kucuk millyet gazetesi haberini buldum.arka sayfalara sıkısmıs o haber sozkonusu bir turk cocugu olmadıgı icin kucucuk bir kosede gizli kalmıştı.o günkü " oha lan olaya bak" tepkimi ise bugun ile o gunku dobrovski arasındaki ruhi degisimin gostergesi olarak kabul ediyorum.

    http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/…siv/1993/02/23

    haberi bulmak icin "bulger" yazmanızı tavsiye ederim.

    peki ne degisti ; 17 yıl once olan ve o günkü haberi okuyup gecen kisi ile bugun aynı haber nedeni ile kabus yasayan kisinin aynı kişi olmasını nasıl izah edebiliriz.o donemlerde 20 li yaslarda degil de 10 lu yaslarda olsaydım nasıl tepki verirdim boyle bir habere? bütün bunları düşündükten sonra yaşta olgunlugun bakış açısında da kendini gösterdiğini düşündüm.

    o iki cocuk ,bütün bu tekrar burda yazamayacagım vahsetleri yapan 10 yasındaki cocuklar.onlar bu cocukca oyunu (!) uyguladıkları minik james icin empati hissedemedikleri icin devam etmis olabilirlermi.james in o sevimli yuzu degistikce sekli bozuldukca organları parcalandıkca yaptıklarının hata oldugunun farkına varmamaları nasıl bir ruh halinin gostergesidir.

    bu iki cocuk bu olaydan 8 yıl sonra tahliye edildiler ve ingiliz adaleti bugunlerde bizimde üzerinde tartıştığımız konuyu tıpkı siirt teki olay gibi çocukların böyle bir olayı tekrar gerçekleştirmeyecekleri yönündeki kesin kanaati sonucunda bu yargıya vardı.peki adalet bu mudur suçlunun topluma kazandırılmasımıdır? kaybedilenler ? öfkeler ? gözyaşları? ilk atılan dan 4 saat sonrasında mahkeme salonuna yetiştirilen ve bu cocukların omur boyu hapis yatması gerektigini soyleyen 300.000 imza nerde ?

    peki bizde ne olacak.doldurulan sayfalarca entry, kusulan bu kadar öfke ne farkettirecek.o siirtli miniklerin durumu degisecekmi peki anne ve babalarının durumu? magdur anne baba o bolge de 6 yıl sonra suclu anne baba da olabilirdi veya olayı yapan cocuklar belki 6 yıl once buna benzer bir olayın esiginden döndü.

    sözün özü bu durum hic birseyi degistirmeyecek.ne sonucunu ne de benim bu olayı gerceklestiren cocuklara olan öfkemi.ne de o alışveriş merkezinde o belki bir kac saniyelik dalgınlık sonrası 2 cocuga aldanıp elinden tutarak goturulen james in son resmini.

    http://en.wikipedia.org/wiki/file:bulger_cctv.jpg

    artık 17 yıl onceki gibi bakamıyorum bu haberlere. 5 yasında herseye inanan bir oglum ve bu yuzden o yetiskin oluncaya kadar atamadıgım korkularım var...

    dünya ne pis yermişsin sen.