ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
duşta suyun sıcaklığını ayarlarken geçen süre
-
insanın hayatının büyük bir bölümüdür. minik bir hesap yapalım.
her gün duş aldığını varsaysan. hadi diyelim kış falan var 2 günde bir duş.
yılda 180 kez. 70 yıl yaşasan. 12600 kez duş alsan.
şimdi bu duşta suyun sıcaklığını ayarlarken, ben mi malım bilmiyorum ama 4 5 dakika harcıyorum. çarp 12600 ile. 63 bin dakika.
kaç saat eder? 1050. peki kaç gün? 45 civarı.
yani toplam 45 günümüz duşta suyun sıcaklığını ayarlarken geçiyor. vay anasını, çokmuş lan.
üniversite birinci sınıfta yapılmaması gerekenler
-
o kız bana bakmaz demeyin. bakar anam, bakar yavrum... aksi taktirde zamanla nelere baktığını görünce kendinizi aynanın karşısında bulursunuz. gözlerinize inanmak için.
edit: serhat buralar eskiden hep entry idi...
kolonya dökülürken elin kademeli olarak kalkması
-
garip bir şeydir, doğumla gelen bir özellik sanırım.
yeter yavrum anlamında el sürekli yukarı doğru kalkar.
çıkarılması zevk veren şeyler
-
butun gun bileginizi sikmis corap. hele bir de iz yapmissa saatlerce kasinarak mukemmel kombo yapilir.
pms döneminde ağlanan saçma şeyler
-
marketteki 7 yaşında bi kızın, 3-4 yaşlarındaki kardeşinin elinden tutup "gel elimi tut düşme" demesi..
diş fırçalarına baka baka ağladım ahahsgd deliricem kız olmak çok zor
arka sokaklar (dizi)
-
yerde yatan, bir yandan kıpırdayıp, bir yandan ıııh aaahh diye inleyen dayak yemiş adamın boynundan nabzına bakıp "yaşıyor!" diyen polislere sahip dizi.
adam bu saçmalığa dayanamayıp öldü o ayrı.
yoğun istek üzerine link: https://youtu.be/6txlji1u7o8?t=2942
beşiktaş
-
günden güne büyüyen bir ailedir, ailemdir
ses kayıtlarını toplu taşıtlarda dinleten insanlar
-
sosyal medya olmaktan çıkıp, ana haber bültenine dönüşen insanlardır. dün 18.15 eskişehir-ankara yüksek hızlı treninde ben de gerçekleştirdim bu eylemi. başlarken bi tedirgin oldum, kavga çıksa, linç edilsem kaçacak yerim yok, 250 km hızla giden trenden de atlanmaz ki diye. bu tedirginlikle başlattım kaydı. herkes sus pus oldu, dinledi. yaklaşık on dakika boyunca kimseden ses çıkmadı. kayıt bitti, bir dakika geçti, hala çıt yok. sonra çözüldü insanlar, kimisi kendi arasında muhabbetine döndü, kimisi ses kaydını konuşmaya başladı. bir sonraki vagona geçtim, orada da açtım kaydı son ses. bir teyze ne olduğunu anladıktan sonra "dinlemek istemiyoruz biz bunları, montaj bunlar montaajjj" dedi. ben cevap veremeden birkaç kişi "kendi adına konuş, dinliyoruz biz" diye susturdular teyzeyi. bitince bir sonraki vagona geçtim, orada bir abla ben dinletirken bir yandan düşmanca gözlerle bakıp bir yandan yüksek sesle oflayıp pufluyordu, karşısındaki yolcu kendisini "şşşşt" diye susturup dinlemeye devam etti. toplam beş vagon boyunca karşılaştığım yegane kötü tepkiler bunlardı. bunun dışında insanlar kaydın trende dinletilmesine şaşırdılar ama tepki vermediler. bilal'in sesini duyunca yanındakine kafasını sallayıp "bak işte bu" diye işaret eden de vardı, "ne dinlio ki bu kız" diye şaşkın şaşkın bakan da. şaşkınlıkla bakanlara "başbakanımızla oğlunun ses kaydı çıkmış da, dinlememiştim, şimdi dinliyorum" diye açıklama yaptım. kimisinden bir karşılık aldım, kimisi anında kafasını çevirdi, karşılık alamadım. sonuç olarak 25 şubat 2014 günü 18.15 treniyle eskişehir'den ankara'ya dönen insanlar arasında bu kaydı duymayan neredeyse kalmadı. gururla bildiririm.*